ธรรมดาว่าละคร ต่างเร่งร้อนก่อนรำเต้น ซักซ้อมซะยากเย็น ให้โลกเห็นแล้วยินดี ธรรมดาว่าชีวิต ถูก ผิด ช่างเร็วรี่ ไม่ทันได้ซ้อมดี บ้างขายหนีเอาหน้าตน ราคาค่าความโง่ ช่างแพงโขขายหลายหน ราคาค่าของคน ยังไม่พ้นพิษเงินตรา เจ้านายเจ้าชีวิต ท่านยึดติดเพียงรูปหน้า เหตุไฉนไม่ชายตา ดูราคาค่าของใจ ชั่ว ดี ที่ประเมิน ตีค่าเกินกว่าศาลไหน ใครควรประเมินใคร ? ค่าแค่ไหนจึงคู่ควร ! ------- ------- -------
2 มกราคม 2547 10:17 น. - comment id 196999
ขอแก้นิดนึง..นะครับ ชั่งเร็วรี่ และ ชั่งแพงโข แก้เป็น ช่างเร็วรี่ และ ช่างแพงโข ... ค่าค่าไหนจึงคู่ควร ขอแก้เป็น ค่าแค่ไหนจึงคู่ควร .. เห็นไหมครับ พอพูดถึงความถูก ผิด ก็เขียนผิดซะเอง ว้าา า แย้จัง..
2 มกราคม 2547 11:18 น. - comment id 197005
ราคาค่าของคน คือเหตุผลของคนนั้น ถ้าดีมีเหตุผลก็คือคนสำคัญ ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านั้นก็ใช่แน่รับประกันคนไม่ดี *-*กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ ขอแนะนำหน่อยนะค่ะ คือการแก้ไขข้อความที่ผิดพลาด สามารถเข้าไปแก้ไขได้ในหน้าขอตัวเองแล้ว จะเห็นจำนวนผู้ที่เข้ามาทักทาย ต่อจากนั้นก็จะเห็นอันดับการเข้าชม แล้วจะมีรูปสี่เหลี่ยมอยู่สองช่อง ช่องแรกคือแก้ไข ข้อความกลอนค่ะ ส่วนอีกอันหนึ่งเป็นลบข้อความที่คอมเม้นท์ที่เราต้องการลบค่ะ*-*
2 มกราคม 2547 11:23 น. - comment id 197006
ขออภัยคุณกวีบ้านนอก ข้อความ 200432 เป็นของผู้หญิงไร้เงาเองค่ะ เมื่อสักครู่ทิ้งข้อความไว้นานไปหน่อยเลยหลุดล็อคอิน ขออภัยค่ะ
2 มกราคม 2547 13:38 น. - comment id 197031
แทง กิ้วครับ ที่ชี้แนะ ถือโอกาสแก้ซะเลย
2 มกราคม 2547 15:14 น. - comment id 197057
หากหัวใจตีเป็นราคา หากความรักที่มีมากหนักหนามันรับไม่ได้ ก็ขอเธอบอกว่าอย่ากลัวฉันจะเสียใจ ฉันจะได้ไม่จ่ายหัวใจและความรักเกิน แวะมาทักทายคะ...กลอนมีความหมายดีมากเลย
8 มกราคม 2547 10:29 น. - comment id 199517
อย่าน้อยใจหากใครๆจะตีค่าราคาน้อย อย่าเพียรคอยประเมินค่าราคาขาย ทำไปเถอะเมื่อทำดี แล้วสุขกายจิตก็หมายสูงขึ้นเป็นกำลัง.... **ความหมายดีน่ะค่ะ**