สายลม แสงแดด เสียงฝน น้ำหล่น จากฟ้า มาจากใหน ดวงใจ เลื่อนลอย ไปไกล แสนไกล เกินกว่า จะคว้ามา ใครรู้ ใครคิด ใครนึกบ้าง ว่าสายลม พัดผ่าน ไปทางใหน กระแสน้ำ สิ้นสุด ที่แห่งใด ผืนฟ้า กว้าใหญ่ แค่ใหนกัน ดวงใจ ของใคร ที่ซ่อนเร้น เขาเช่น สายน้ำ เสียงฝน เหมือนดั่ง ลมพัด หรือน้ำวน คนซ่อน คมไว้ ภายใน เล่ห์เหลี่ยม กลไก ใครรู้บ้าง ใครช่าง สังเกต มองเห็น ใด ๆ อ่อนโลก กว่าควรเป็น เปรียบเช่น อนุบาล ชีวเยาว์
19 ธันวาคม 2546 00:07 น. - comment id 192590
ถามฉันฉันก็ไม่รู้ แต่ดูดูแล้วอย่างที่เห็น อนุบาลจริงจริงที่เราเป็น กับสิ่งที่เราเห็นเป็นประจำ *-*กลอนสื่อความหมายดีมากเลยค่ะ*-*
19 ธันวาคม 2546 17:44 น. - comment id 192791
:)
19 ธันวาคม 2546 22:06 น. - comment id 192875
กลอนดีครับ