๏ ลมหนาวเหน็ดเหนื่อยแล้ว.........ร้องครวญ พัดผ่านภาพแปรปรวน................เปลี่ยนเพี้ยน เกิดแก่เจ็บตายผวน...................พบอยู่ เผยสู่ส่ำสัตว์เที้ยร-....................ถอดพ้นกลไฉน ฯ ๏ กำเนิดกำหนดไว้....................เวรกรรม ไยต่อไยเติมทำ.......................ทุกข์ท้น สันตติตามนำ..........................เนื่องตอบ ตามติดตนฤๅพ้น......................ผ่านเว้นเวรสนอง ฯ ๏ สรรเพชญเผยสัจให้..............เห็นการณ์ กฎแห่งกรรมขนาน...................นั่นแล้ ก่อเวรก่อกรรมดาล..................ดังก่อ.......ก่อนแล ล้างบาปโดยบุญแม้.................หมั่นล้างฤๅสลาย ฯ ๏ นิพพานนิเพทแท้................ทำตน ทันข่มกิเลสกล.....................กรากล้อม วิปัสสนาผล..........................เผยสัจ-......ญาณนา นำประกอบประการพร้อม........เพื่อพ้นทุกข์ผลาญ ๚ะ๛ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๔๖
14 ธันวาคม 2546 04:01 น. - comment id 190815
เกิดดับปรับเปลี่ยนแล้ว ลงตัว เห็นช่องจิตหมองมัว แน่แท้ สติอยู่กับตัว หยุดนิ่ง ตรองตริหาทางแก้ เพื่อพ้นทุกข์ผลาญ มาเรียนโคลงสี่สุภาพกับอาหมอง่ะ
14 ธันวาคม 2546 04:16 น. - comment id 190818
แวะมาทักทายค่ะ ***** เป็นกำลังใจให้นะคะ ****
14 ธันวาคม 2546 09:43 น. - comment id 190895
ลมหนาวพัดผ่านต้อง ตริตรอง ครวญคิดเห็นครรลอง เที่ยงแท้ เวลาเคลื่อนหมุนครอง เวียนผ่าน ทำสิ่งดีเพียบแปล้ สุขล้น ติดตาม
14 ธันวาคม 2546 09:52 น. - comment id 190904
มาชื่นชมผลงานค่ะ ไพเราะมากเลยค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาไม่มีความรู้เรื่องโคลงขอมาชื่นชมอย่างเดียวแล้วกันค่ะ
14 ธันวาคม 2546 11:50 น. - comment id 190986
ตั้งใจมาอ่าน มาศึกษาและมาชื่นชมค่ะ
15 ธันวาคม 2546 00:23 น. - comment id 191306
มาอ่านกลอนด้วยความคิดถึง
15 ธันวาคม 2546 00:55 น. - comment id 191311
เหมันต์ประกาศก้อง กฤษฏา เหน็บจิตคิดระอา เลี่ยงได้ ฉวยผ้าผวยผืนมา ห่อหุ้ม สรรพางค์ อุ่นอ้าวอบอวลไอ หนาวนัก จักคลาย พิษรักร้างเร่ร้าว หนักอก พาอุราช้ำฟก กว่าเปลื้อง ร้อยนวมห่มระทก ยิ่งหนัก คิดครวญซ้ำย้ำเรื่อง รักร้าง เกินสลาย ร่วมแจมกับหมดครับ อุบลหนาวหนักเลย ขอนแก่นล่ะ เป็นไงมั่ง
15 ธันวาคม 2546 11:18 น. - comment id 191368
ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายครับผม อ่า ... ไม่ค่อยว่างเลย หมู่นี้