ท้องทะเล ยังมี คลื่นลมหวน ให้จิตครวญ ครุ่นคิด พินิจหนอ สายธารา รินไหล ไม่รั้งรอ เคลียเคล้าคลอ หินผา สง่างาม ข้ามขอบฟ้า ยังมี คลื่นลมฝน นภาดล บางคราว วาววาบหวาม ดาวคู่เดือน เพื่อนใจ ในทุกยาม ฟ้าสีคราม เมฆหม่นหาย มลายไป ในความสุข มีความทุกข์ คลุกเคล้าแทรก มิได้แปลก หรอกหนา อย่าสงสัย วันนี้ชื่น คืนสุข ไม่ทุกข์ใจ พรุ่งนี้ใย จำพราก ต้องจากจร เปรียบชีวิต พินิจตรอง มองให้รู้ มีเป็นคู่ ควรคำนึง พึงสั่งสอน โอ้ชีวิต นี้หรือ คือละคร ทุกบทตอน มีให้เห็น และเป็นไป หากหวนคิด ชีวิตเป็น เช่นธรรมบท หลากหลายรส สติมั่น อย่าหวั่นไหว ธรรมชาติ วาดรังสรรค์ สวรรค์ใด สุขที่ใจ สงบนิ่ง ทุกสิ่งเอย.......ฯ
ราชิกา 13 ธ.ค. 2546 16:32 น. - ID 42900 
1419
22
0
13 ธันวาคม 2546 16:36 น. - comment id 190518
ขออภัยที่ต้องโพสต์ 2 ครั้ง นะคะ..เนื่องจากบทกลอนไม่โพสต์ที่หน้าส่วนตัว...จึงขอปรับใหม่เป็นชุดที่สมบูรณ์ค่ะ....
13 ธันวาคม 2546 17:59 น. - comment id 190562
ธรรมชาติ ช่วยสอน สื่อความหมาย นำจิตใจ จรุงสุข สดชื่นหวาน มองพินิจ สะกิดใจ ในเหตุการณ์ ที่ผันผ่าน ครวญคิดดู ครูสอนตน
13 ธันวาคม 2546 18:12 น. - comment id 190563
... ชื่นชมพี่ราชิกาค่ะ ... เมื่อไรหนอจึงจะแต่งกลอนที่เป็นแนวปรัชญาได้บ้างนะ ... บ่นกะตัวเองค่ะ
13 ธันวาคม 2546 19:00 น. - comment id 190600
เรนแวะมา..ชื่นชม..พี่สาวนะคะ..
13 ธันวาคม 2546 21:25 น. - comment id 190691
น่ารักเหมือนเคยค่ะ
13 ธันวาคม 2546 22:05 น. - comment id 190712
ยอดเยี่ยมดังเคยนะ
13 ธันวาคม 2546 22:31 น. - comment id 190729
นั่ง อ่าน patho แล้วรู้สึกเบื่อๆ เลยมานั่ง อ่านกลอนแทนครับ เรื่อง neoplasm มีทุก system เลยครับ จำยากมาก สบายดีนะครับ รักและคิดถึง น้องชาย
13 ธันวาคม 2546 22:47 น. - comment id 190738
วิถีชีวิตทุกก้าวย่าง อย่าละวางเว้นไว้ ณ แห่งไหน ควรตรองตรึกนึกรู้ทุกวันไป ชีวาลัยอาจสิ้นได้สักครา
13 ธันวาคม 2546 23:24 น. - comment id 190761
คลื่นลมในทะเล เหมือนชีวิตที่ร่อนเรระเหหน คลื่นลมยังทำให้เรือจม ชีวิตก็ล่มและจมได้เหมือนกัน *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชื่นชมเสมอค่ะ*-*
14 ธันวาคม 2546 02:13 น. - comment id 190800
น่าจะเเป็นแม่ชีนะ ปลงชีวิตได้ดีทุกครั้ง อิอิ เจอปัญหาเหมือนกันเลย กลอน อยากเป็นพระเอก ก็ไม่เข้าหน้าส่วนตัวอีกแล้ว ก็ไม่ทราบทำไงเหมือนกัน มีหลายบทกลอนที่พิมพ์แล้วไม่เข้าหน้าส่วนตัวบางครั้งโพสต์ใหม่ก็ไม่เข้าอีกก็เลยปล่อยเลยตามเลย อิอิ
14 ธันวาคม 2546 03:55 น. - comment id 190814
ท่านพุทธทาส บอกว่าให้ฟังเสียงธรรมชาติที่ตะโกนโหวกเหวกสอนธรระมให้เราทุกๆ วินาที เพียงเราเปิดใจฟัง การนำเสนอผลงานในแง่ธรรมะ แม้นเรายังไม่ถึงจุดนั้น แต่อาจจะทำให้ซึมเข้าเนื้อใจเราบ้าง ในฐานะที่เรากำลังเพียรพยายาม ชื่นชมจริงๆ ครับ กลางลานทรายเงียบสงัด--วัดเคยอยู่ สายลมพรูใบไม้หล่นรายรอบ จากวันวานผ่านมา--หาคำตอบ ในสิ่งชอบ--สิ่งชัง---จีรังลา มองโพธิ์แก้วพรายลม--ครวญลมหยอก ภาพภูหมอกทอดงามตามฝั่งฝา อาทิตย์เก่าอัสดง--ตรงเวลา เมื่อเดินมาผู้เดียว--เปลี่ยวคืนวัน หลายชีวิตหลับตา---อำลาโลก ทิ้งดอกโศกร่วงรายคล้ายความฝัน ให้บานเย็นแย้มอยู่คู่คืนวัน บานนิรันดร์เนิ่นนับ--กับแววตา ลานทรายเก่า--เหงาหงอยทุกรอยย่ำ ตรงโบถส์คร่ำประตูเก่า---เราเปิดหา กลิ่นธูปเทียนลอยคว้างพร่างออกมา เผยปฏิมาสงัดนิ่ง---ตรงหิ้งเดิม เสื่อผืนเก่า--ม้วนวางอย่างเคียงคุ้น ดูอบอุ่นสงบงามตามแนวเสริม เมื่อครั้งก่อนปูกว้างเต็มทางเติม ก่อนเสียงสวดจะเริ่ม--เมื่อย่ำเย็น ทรุดลงนั่งกลางห้องมองพระพุทธ ปักเทียนจุดแสงทอพอส่องเห็น เงาพระพักตร์ทอดวางอย่างเคยเป็น เครื่องพานเซ่น--คล้ายร้างมานานนับ เพียงลมหนึ่งพัดแผ่ว-แนวไม้ใหญ่ ชั่วอึดใจวูบเร็วเปลวเทียนจับ ก้านดอกธูปหักถม--ลงทันทับ เห็นเกิดดับ--ปล่อยวางอย่างไม่เคย เมื่อเพียรเพ่งเล็งรอบทุกขอบทิศ มืดสนิทแสงใดไม่ส่องเผย แว่วเพียงเสียงสวดดังฟังผ่านเลย ราวจักเปรยเปรียบเราให้เข้าใจ ทุกทุกอย่างสัมผัสเห็นเป็นอดีต ก่อนเคยกรีดกรายเฟื่องเมืองสมัย ใต้ร่มเงาเย็นละออหอพระไตรฯ เมื่อผ่านไป--ทุกสิ่งยิ่งทรุดโทรม เป็นวัดร้างกลางเมือง--อันเรืองรอง บทสนองเว้นว่าง--กลางยุคโถม พังครืนแล้วโบถส์วับพยับพโยม วัตถุโหมล้ำค่า---มาทดแทน พระโพธิ์ไหวอ่อนงามตามลมพัด ดูสงัดเล็งเร้าเศร้าเหลือแสน ทิ้งใบร่วงหล่นร้างกลางเวิ้งแดน ดูเนืองแน่นเต็มลาน--มานานปี ระฆังแก้วกล่อมลมอยู่ซมเซา ฟังหงอยเหงาซ่านใจในวันนี้ ริ้วลมฟ่องพัดคลุ้ง--ฝุ่นธุลี ธารความดีแห้งผากจากไปนาน เมื่อก้าวออกทอดย่างวันวานเห็น เราลำเค็ญผ่านไปในสังสารฯ ความเปลี่ยนแปลงระยับวับเต็มลาน เราจะก้าวสู่ย่านแห่งยุคใด?
14 ธันวาคม 2546 09:36 น. - comment id 190882
....เข้ามาชื่นชมผลงานของพี่สาวศิลป์สราค่ะ...ไพเราะมากเลยค่ะ....ระดับฝีมือ...จะจำไว้เรียนรู้ค่ะ...
14 ธันวาคม 2546 12:32 น. - comment id 191005
มาชื่นชมค่ะ ตามอ่านงานพี่ตลอดนะคะ แต่ไม่ค่อยได้โพส เพิ่งจะว่างช่วงนี้เองค่ะ
16 ธันวาคม 2546 20:19 น. - comment id 191830
***...คุณชัยชนะ...** ธรรมชาติสอนใจให้เราเห็น เปรียบดั่งเช่นอาจารย์ที่ขานไข หากหวนคิดชีวิตนั้นพลันก้าวไป สู่หลักชัยมองเห็นเช่นดวงธรรม....ฯ ขอบคุณมากค่ะ..สบายดีมั้ยคะ...น้องชัย.. ..
16 ธันวาคม 2546 20:25 น. - comment id 191835
***...คุณไข่เจียว...*** ขอบคุณมากค่ะ..คิดถึงน้องมากนะจ๊ะ...ฝึกบ่อยๆนะ..อีกหน่อยน้องก็เก่งเองจ๊ะ...พี่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ... ***....คุณน้องเรน...** ขอบคุณ...เรนจัง...มากนะจ๊ะ...ที่แวะมาทักทาย..อย่านอนดึก..นะคนดี....!!...
16 ธันวาคม 2546 20:25 น. - comment id 191836
***...คุณไข่เจียว...*** ขอบคุณมากค่ะ..คิดถึงน้องมากนะจ๊ะ...ฝึกบ่อยๆนะ..อีกหน่อยน้องก็เก่งเองจ๊ะ...พี่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ... ***....คุณน้องเรน...** ขอบคุณ...เรนจัง...มากนะจ๊ะ...ที่แวะมาทักทาย..อย่านอนดึก..นะคนดี....!!...
16 ธันวาคม 2546 20:30 น. - comment id 191843
***...คุณtiki..*** ขอบคุณมากนะคะ..ชื่นชมคุณเช่นกันค่ะ... ***...คุณผีขี้เมา...*** ขอบคุณมากค่ะ...ดีใจที่มาทักทายกันค่ะ..สบายดีมั้ยคะ...หายเมาแล้วหรือยัง...อิอิอิ...(มีแซวจ้า...)
16 ธันวาคม 2546 20:54 น. - comment id 191863
***...คุณหมึกมรกต...*** พี่ราชิกา...จะส่งใจไปให้น้องชายนะคะ..ขอให้โชคดีในการสอบ...ตั้งใจอ่านหนังสือนะจ๊ะ.. ***...คุณศิลป์สรา...*** ขอบคุณมากนะจ๊ะ...จะคอยเป็นกำลังใจให้น้องค่ะ...
16 ธันวาคม 2546 20:55 น. - comment id 191865
***...คุณหมึกมรกต...*** พี่ราชิกา...จะส่งใจไปให้น้องชายนะคะ..ขอให้โชคดีในการสอบ...ตั้งใจอ่านหนังสือนะจ๊ะ.. ***...คุณศิลป์สรา...*** ขอบคุณมากนะจ๊ะ...จะคอยเป็นกำลังใจให้น้องค่ะ...
16 ธันวาคม 2546 21:03 น. - comment id 191873
***...คุณindependent...*** ทุกชีวิตก้าวไปในวันนี้ ทุกชีวีอาจก้าวพลาดวาดถลำ สุขและทุกข์นั้นหรือคือบทธรรม ที่น้อมนำสอนใจให้กับเรา...ฯ
16 ธันวาคม 2546 21:12 น. - comment id 191879
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...*** คลื่นลมในทะเล หากคลื่นเห่ซัดเซมา ชีวิตยังมีค่า ฝากชะตาไว้กับตน.....ฯ ขอบคุณมากค่ะ...ชื่นชมน้องเช่นกัน...
16 ธันวาคม 2546 21:35 น. - comment id 191893
***...คุณฤกษ์...*** ถ้าราชิกาเป็นแม่ชี...แล้วใครจะไปช่วยดูแลล่ะคะ...อิอิอิ... หากโพสต์ไม่ได้...พยายามใหม่ซิคะ...สักวันต้องทำได้อย่างแน่นอน....อุปสรรคคือความสำเร็จนะคะ...
18 ธันวาคม 2546 09:58 น. - comment id 192298
บอกสั้นสั้นว่ายอดเยี่ยม ขอเก็บไว้เสพย์น่ะครับ
18 ธันวาคม 2546 19:51 น. - comment id 192476
***...คุณลำน้ำน่าน...*** บทกลอนไพเราะมากค่ะ...ธรรมชาติสอนเราให้รู้จักชีวิต...ชื่นชมมากค่ะ.... ***...คุณผีเสื้อปีกบาง..*** ขอบคุณน้องมากนะคะ..หายไปนานเหมือนกันนะ...ดีใจที่น้องกลับมาค่ะ..คิดถึงจ๊ะ!!! .
18 ธันวาคม 2546 19:53 น. - comment id 192477
***...คุณแทนคุณแทนไท...** หากบทกลอนนี้..สามารถเป็นประโยชน์ได้..ราชิกา..ก็เต็มใจให้ค่ะ... ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมเยือน....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
