๏ จากความว่างสร้างพยนต์เสกมนต์เป่า เป็นรูปเค้าร่างความแต่งตามฝัน เขียนนิทานสานเรื่องสืบเนื่องบรรณ นักประพันธ์พากย์ศัพท์ให้รับชม มีเรื่องรักหักเหด้วยเล่ห์พิษ เรื่องชีวิตเวทนาน่าขื่นขม ความขัดแย้งแย่งทรัพย์เหยียบทับจม อภิรมย์ราคะผัสสะกาม เมื่อรับสารอ่านพจน์รู้รสเรื่อง เริงบรรเทืองถึงใจฤๅใคร่ถาม ตัวละครย้อนยอกยังบอกความ นัยนิยามยกอย่างดูต่างตน ว่าชีวิตผิดแผกรึแปลกบท กรรมกำหนดแน่นับมิสับสน ในความว่างวางไว้ใส่พยนต์ ชีวิตคนเขาวาดบทบาทเอง ๚ะ ๖ ธันวาคม ๒๕๔๖
วฤก 8 ธ.ค. 2546 13:23 น. - ID 42617 
814
3
0
8 ธันวาคม 2546 13:40 น. - comment id 188819
ชีวิตคนเราเน่ากว่าละครเสียอีก เราไม่สามารถเดาตอนจบได้เลย
9 ธันวาคม 2546 20:58 น. - comment id 189197
ชีวิตจริงยิ่งกว่าทุกบาทบท ที่กำหนดที่เขาสร้างให้เราเห็น ทั้งทุกข์เศร้าเหงาใจให้รำเค็ญ ยิ่งกว่าบทละครตอนเย็นอีกคนดี *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ*-*
9 ธันวาคม 2546 22:23 น. - comment id 189235
บทชีวิต คิดหนัก..รักฝังราก ความทุกข์ที่จางจากแล้วกลับหวน ความพ่ายแพ้แย่ย่อยยับ ดั่งลมทวน ก็มิควรท้อแท้เพราะแพ้ใจ *เพราะมากค่ะ แต่ได้ดีมาก*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
