หากมะนาวกลับหวาน....น้ำตาลขม มันคงไม่น่าชื่นชมสักเท่าไหร่ รสชาติที่เคยเลี่ยนกลับเปลี่ยนไป กลายเป็นรสชาติใหม่ไม่น่ากิน ชีวิตมะนาวหวาน...น้ำตาลขม ก็คงไม่น่าชื่นชมสำหรับลิ้น จะมีใครอยากจับต้องอยากลองกิน เหมือนกับมีมลทินเกาะตามตัว เพราะชีวิตไม่ใช่ฮอลล์รสน้ำผึ้ง สิ่งที่ไม่อาจคาดถึงมีอยู่ทั่ว อาจต้องฝืนให้ถึงฝั่งทั้งที่กลัว อาจต้องแลกกับเจ็บตัวและเจ็บใจ อย่าไปยึดติดรสชาติของชีวิต มีสุขแล้วลองคิดดูเสียใหม่ ในด้านมืดของชีวิตคิดทำใจ ว่ายังต้องมีอะไรให้ฝ่าฟัน แม้มะนาวจะหวาน...น้ำตาลขม อาจจะไม่น่าชื่นชมในรสนั้น ก็ยังดีที่ได้ลิ้มรสมัน ได้รู้ผล...สิ่งใดนั้นมันไม่ดี อย่างน้อยๆได้เป็นคนก็บุญนัก แม้ไม่สมหวังในรักอยู่อย่างนี้ ก็ยังดีกว่าเป็นฝุ่นผงธุลี ที่ไม่อาจยินดีในสิ่งใด อันหวานอมขมกลืนฝืนไปเถอะ ชีวิตมันอาจเลอะเทอะไม่ผ่องใส มีให้ชมให้ชิม...พออิ่มใจ จะได้รู้เอาไว้....รสของคน
7 ธันวาคม 2546 18:49 น. - comment id 188541
อือม์ เขียนน่ารักเหมือนเดิม
7 ธันวาคม 2546 22:07 น. - comment id 188625
ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ แต่งได้ไพเราะมีความหมายดีนะครับ แต่งมาอีกนะ จะรออ่าน ทำยังไงจะแต่งได้อย่างนี้บ้าง
7 ธันวาคม 2546 22:57 น. - comment id 188671
หากน้ำตาลขมมะนาวหวาน คงไม่น่ารับประทานเสมอ แต่สำหรับชีวิตนะเออ อาจมีขมและหวานให้พบเจอเป็นประจำ ฉะนั้นจึงต้องคอยทำใจ ไม่ปล่อยให้เกินไกลใจถลำ ไม่ปล่อยให้อะไรมาครอบงำ จะได้ไม่ถลำให้หนำใจ *-*กลอนไพเราะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ให้แง่คิดอะไรในชีวิตอีกตั้งหาก ชอบมากเลยค่ะ*-*
8 ธันวาคม 2546 06:10 น. - comment id 188758
กลอนไพเราะจังค่ะ แต่งได้ดีเหมือนเคย อยากแต่งเก่งๆบ้าง แต่แต่งม่ายเป็นอ่ะ แค่มาอ่านของเขาก็พอแล้วล่ะค่ะ ** เป็นกำลังใจให้น่ะคะ **