โลกแห่งความฝัน..ฉันยิ่งใหญ่ มองเห็นใครต่อใครเป็นมดหนู อาณาจักรของใจใหญ่น่าดู บ้านช่องสุดหรูโก้เกินใคร รถราจอดเรียงอีกเป็นพัน มีเงินทองบันดาลได้ดังใฝ่ มีคนรักคนหลงได้ดั่งใจ มีความสุขมากมายอยู่ใกล้ตา และนั่นคือโลกของฉัน โลกแห่งความฝันอันสูงค่า โลกที่อยู่ใกล้เพียงหลับตา และหายไป...เพียงเพราะว่าลืมตาดู โอ้....นี่หรือความเป็นจริง รอบข้างทุกสิ่งแสนอดสู บ้านช่องหรือไร...ดูคล้ายรู เห็นมดปลวกและหนูวิ่งไปมา บิลค่าน้ำค่าไฟเต็มผนัง อีกรถจอดผุพังดูไร้ค่า ลูกเต้าร้องงอแงน่าระอา เสียงคนข้างบ้านด่า..น่ารำคาญ หลับตาลงอีกครั้งจะดีไหม กลับไปโลกที่กว้างใหญ่ของฉัน โลกแห่งความสุขนิรันดร์ อยากหลับตาอยู่เช่นนั้นตลอดไป ไปให้พ้นโลกความเป็นจริง ลืมทุกสิ่ง...แล้วเปลี่ยนใหม่ เปลี่ยนทั้งชีวิต ทั้งจิตใจ เปลี่ยนมันได้ไหม...ในปัจจุบัน
26 พฤศจิกายน 2546 18:28 น. - comment id 185226
เปลี่ยนได้ถ้าเธอพยายาม มุมานะต่อการงานที่มีนั้น แล้วสักวันเธอคนดีจะพบมัน กับอนาคตที่เธอฝันฉันเชื่อใจ *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาชอบบทนี้ค่ะ เพราะความจริงกับความฝันของคนเราแตกต่างกันเสมอค่ะ*-*
7 ธันวาคม 2546 09:05 น. - comment id 188438
ความเป็นคนอยู่ที่คนมีความคิด เนรมิตสรรพสิ่งได้ดังหวัง อย่าท้อถอยอ่อนแอไร้พลัง สร้างความหวังให้เป็นจริงทุกสิ่งพลัน