๏ แพรทองพานทาบท้อง...............ทุ่งนา เหลืองอร่ามอุไรทา.......................ทั่วพื้น รวงงอนอ่อนเรขา.........................ลายขด........เขียนฤๅ ลายกนกกำเนิดฟื้น.....................ฟ่องฟ้อนชรไฉน ฯ ๏ โชยพระพายพัดผ่านไล้............ประโลมผิว กระเพื่อมแผ่ผืนข้าวทิว...............ทุ่มสะท้อน สะทึกเสียงสนั่นกริว-...................กราวโห่ โหมกระหึ่มเพลงข้าวฟ้อน............ฝ่าห้องเวหน ฯ ๏ ชาวนาชำนิร้อง.........................รำเคียว แขนอ่อนกรปราดเปรียว..............ประเท้า สอดสร้อย ฯ สอดรวงเรียว............รวบเกี่ยว.....กวัดเอย ประกายเก็จเม็ดเหงื่อเคล้า...........คละข้าวไขแสง ฯ ๏ แสดงระบำบนทุ่งข้าว.................คือกล เห็นหุ่นหือเห็นพยนต์...................พยักไว้ ชาวนาเหนื่อยนักทน....................ทุกข์หนัก ถมเหงื่อเพื่อผลได้........................เด็ดข้าวขายเขา ๚ะ๛ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
17 พฤศจิกายน 2546 09:15 น. - comment id 182363
เป็นภาพความเยือกเย็นไร้มารยาแห่งท้องทุ่ง อิ่มเอิบใจทุกครั้งที่พบพาน อาจารย์หมอจำลองภาพได้ดีจัง.
17 พฤศจิกายน 2546 13:39 น. - comment id 182414
แค่เห็นชื่อก็การันตีงานงามค่าล้นใจค่ะ คิดถึงเสมอมา
17 พฤศจิกายน 2546 16:35 น. - comment id 182468
อีแซวแทรกลั่นท้อง นางาม มือเกี่ยวจังหวะตาม ตบพื้น สายตาส่ายนงราม สบส่อง งานเสร็จอกตันตื้น แต่งได้เมียสวย ไม่ได้เห็นเองร๊อก คนเฒ่าคนแก่เขาเล่าให้ฟัง ถึงบรรยากาศเก่า ๆ ก็เอามาแจมอาหมอ
17 พฤศจิกายน 2546 20:25 น. - comment id 182540
บทเพลงเกี่ยวข้าวในนา ที่ชาวนาพบพาให้เห็น แต่ถ้าเป็นคนอื่นคงยากเย็น ที่จะได้มีโอกาสเห็นเช่นชาวนา ***ไพเราะอีกแล้วค่ะ แต่งานแบบนี้ผู้หญิงไร้เงาไม่ถนัดค่ะ ขออนุญาตมั่วอีกตามเคยนะค่ะ อิ อิ***