************************************* มองผ่านโลกวุ่นวายไร้ความนิ่ง มองทุกสิ่งกระเซ็นซ่านผ่านลมหนาว มองใบไม้หล่นแห้งกลางแสงดาว น้ำค้างพราวผ่านยอดหญ้าเวลาเย็น โลกผันเปลี่ยนเวียนไปไม่เคยหยุด ทั้งเกิดผุดผ่านมาให้ตาเห็น ทั้งลับตาหารู้ไม่อยู่เป็น หาใดคงค้ำเช่นนิรันดร์กาล ที่กำเนิดมาได้ไม่อยู่สุข วนวิ่งในความทุกข์เหลือสมาน สารพันสิ่งเร้าเข้ารุกราน ตามสันดานอยากได้ในใจคน ครั้นแตกดับที่เก็บไว้ให้เสียเปล่า ไม่อาจเอาติดไปได้สักหน หล่อหรือสวยรวยหรือดีมีหรือจน ยามล่วงพ้นเหลือผลกรรมที่ทำมา ปวงมนุษย์หรือล่วงซึ่งบ่วงบาศ มีอำนาจสักเท่าไรไม่อาจท้า อำนาจแห่งมัจจุราชตามติดมา ดั่งเงาแห่งกายาของตนเอง **********************************************
โกฏิดารา 10 พ.ย. 2546 09:53 น. - ID 41222 
800
2
0
10 พฤศจิกายน 2546 11:10 น. - comment id 180140
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ
10 พฤศจิกายน 2546 23:46 น. - comment id 180366
กลอนดีค่ะ อย่าลืมยกแขนทุกวันนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
