เดิมที..ฉันแค่เดินผ่านมา พร้อมกาลเวลา..และลิขิตของพระเจ้า ซึ่งได้ขีดเส้นบรรจบให้เธอ-ฉัน..เป็น -เรา- พบและเข้าใจกัน..ในไม่นาน . ความจริง..สอนให้แนรู้ว่า การอยู่เพื่อรักใครสักคนนั้นมีค่า..มหาศาล ได้เรียนรู้ที่จะผูกหัวใจ..-คนสองคน- เข้าด้วยกัน ร่วมรับรู้-ร่วมแบ่งปัน..จนสายใยของเรานั้น งดงาม . อบอุ่น..อาทร..ห่วงหา ก่อนนี้..ไม่เคยสัมผัสหน้าตา จึงมองข้าม กลับกันที่..ในวันนี้ ฉันยิ่งพยายาม เพราะรัก..เป็นมากกว่าหนึ่งนิยาม.. ..ที่ใครก็ไม่อาจเอ่ยบรรยาย . รู้เพียงว่า..ต้องรัก ให้ดีที่สุด เพราะเวลาไม่เคยหยุด หรือ รอคอยความหมาย ฉันอาจก้าวช้า-ช้า..แต่ด้วยความเข้าใจมากมาย ไม่อยากให้เรื่องดีกลับกลาย.. ไม่อยากให้เรื่องราวร้าย-ร้าย..เกิดขึ้นกับเรา. +++++++++++++++++++++++++++++++++ .. เพราะรักคือ ความเข้าใจ ที่ไม่อาจบรรยายให้จบได้ จริง ๆ ^__^
9 พฤศจิกายน 2546 22:53 น. - comment id 180095
เป็นเส้นทางสายหนึ่งซึ่งตัวฉัน ได้เจอเธอที่สำคัญและมากค่า เป็นเส้นทางที่ตัวฉันรอเวลา ให้พบเจอเธอเสมอมานะคนดี เป็นเส้นทางที่บรรจบคล้ายพบฝัน เป็นเส้นทางที่ตัวฉันนั้นไม่ใจหลีกหนี เป็นเส้นทางที่ขอสานต่อขอโดยดี เป็นเส้นทางแห่งไมตรีที่ฉันนี้ขอผูกพัน ***กลอนไพเราะและแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ***
10 พฤศจิกายน 2546 13:46 น. - comment id 180205
รักด้วยวความรอบคอบ ทำทุกวินาทีให้ดีที่สุด เพราะเวลาไม่เคยหยุดรอใคร
10 พฤศจิกายน 2546 23:41 น. - comment id 180361
อย่าลืมยกแขนทุกวันนะคะ
11 พฤศจิกายน 2546 02:42 น. - comment id 180422
รักไม่รู้จบ......อิอิ...
11 พฤศจิกายน 2546 19:49 น. - comment id 180618
..เรนชอบคำนี้จัง.... ..รัก..ให้ดี.ที่สุด.... ..ความอ่อนโยน..ที่สื่อ.... ..ให้..ความรู้สึก.. ดีจังคะ...
16 พฤศจิกายน 2546 18:00 น. - comment id 182201
ความรักคืออะไร... ... อยู่ไหนไม่เคยจะรู้ ใจฉันเพียงอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร....