ก็มีบ้าง..บางทีที่ชีวิต ปล่อยความคิดลอยลมไปไร้แก่นสาร ในบางวันมันสมองมันต้องการ มองสสารแค่ผ่านไปโดยไม่คิด ก็มีบ้าง..บางวันฝันมันด้าน อุดมการณ์ที่มีมันบี้บิด เกิดคำถามว่าแค่นี้หรือชีวิต มันวิเศษวิศิษฏ์ที่ตรงไหน ก็มีบ้าง..บางทีดีมันแตก อยากเหลวแหลกแหกกฏกรอบที่ครอบไว้ อยากทะยานผ่านตะแกรงสู่แสงไฟ ถาไถลไปกับชั่วที่ยั่วเย้า ก็มีบ้าง..บางเวลาล้าจนท้อ เส้นรอยหยักจึงเริ่มฝ่อก่อความเขลา ถ้อยคุณค่าปัญญาชนโดนชำเรา ในรากเหง้าสมองมีแต่ขี้เลื่อย ก็มีบ้าง..บางวันมันมีบ้าง เกิดอาการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย แต่สุดท้ายก็ปล่อยวางอย่างเนือยๆ แม้แสนเหนื่อยแต่พรุ่งนี้..ก็มีชีวิต
3 ตุลาคม 2544 22:02 น. - comment id 13564
ดีใจ ได้เข้ามาอ่นคนแรก เพราะจังเลยค่ะ
4 ตุลาคม 2544 00:46 น. - comment id 13578
ปล่อยวางให้ว่างเปล่า ความเป็นเรายังคงเดิม ตะวันยังคมเหมือนเดิมนะ
4 ตุลาคม 2544 01:28 น. - comment id 13583
อืม..ก็มีบ้างจริงๆ...บางครั้งที่อยากอิสระทางความคิดและหลุดไปจากโลกความเป็นจริงที่เป็นอยู่
4 ตุลาคม 2544 02:11 น. - comment id 13599
จังหวะชีวิตกับการเว้นวรรคอืมๆธรรมดาคนครับ(ไม่ใช่อรหันต์นี่นา)กลอนเพราะมากครับยิ่งเขียนยิ่งเข้ม
4 ตุลาคม 2544 04:48 น. - comment id 13604
ชอบนะคะ เสี้ยวรู้สึกอย่างนี้บ่อยเหมือนกัน โดยเฉพาะช่วงนี้
4 ตุลาคม 2544 05:24 น. - comment id 13609
คม ชัด ลึก
4 ตุลาคม 2544 08:50 น. - comment id 13646
นี่แหละชีวิต.. ^_^ ..
4 ตุลาคม 2544 09:36 น. - comment id 13658
ใช่แล้วคนเรามันก็ต้องมีบ้างน่ะแหล่ะนะไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง
4 ตุลาคม 2544 10:00 น. - comment id 13661
บางทีเราก็ยังคิดแหวกกรอบออกบ่อยไป ตรงใจจังเลย