... แม้ท้องฟ้านภาดำช้ำมืดมิด..............ก็ยังมีแสงน้อยนิดพาจิตผัน แม้เมฆหมอกคลุมครอบฟ้านภาครัน....ยังมีวันเปิดฟ้าแจ้งแรงฤทธิ์ตา คล้ายชีวิตจิตคนเราเคล้าสุขทุกข์..........แม้ล้มลุกยังมีวันผันขึ้นหนา ถึงทุกข์โศกเสียใจเศร้าเคล้าน้ำตา.......ยังมีวันจิตเบิกฟ้าหน้าเบิกบาน
ก้อนหินละเมอ 2 พ.ย. 2546 00:06 น. - ID 40845 
2506
1
0
2 พฤศจิกายน 2546 01:54 น. - comment id 177993
สุขทุกข์ในวันนี้ที่ฉันเห็น อาจไม่เป็นเช่นนั้นในวันใหม่ เป็นความจริงเสียแน่แต่เรื่อยไป ที่จะมีสิ่งใหม่ใหม่เกิดขึ้นมา ***แต่งได้ดีมากเลยค่ะ***
9 พฤศจิกายน 2546 02:14 น. - comment id 179765
ไอ้เลว!!! แกไม่เข้าใจหรอกว่าเรารักการแต่งกลอนมากแค่ไหน อยู่ใครอยู่มันไม่ได้เหรอ ทำไมต้องมาก่อกวนกันด้วย เราเริ่มเข้าใจแล้วหล่ะว่าทำเพื่อนๆถึงพากันเกลียดแก เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ซีเรียสนะโว้ย ไม่ตลกด้วยหลอก ช่างเถอะ เราก็พอเข้าใจเพราะพระพุทธองค็ท่านสอนว่า คนเราก็เปรียบเหมือนกันบัว 4 เหล่า แกก็คงเป็นพวกที่จมปลักอยู่ในโคลนตม พูดไปยังไงก็เท่านั้น ยังไง ขอสาปแช่ง ไว่ก่อนแล้วกัน ถ้าแกเข้าไปแม้แต่คลิกดูบทกลอนเราก็ขอให้แกสอบตกทุกวิชา มีแต่เรื่องร้ายๆ ผ่านเข้ามาในชีวิตด้วยเทอญ สาธุ.. ขอให้คำสาปแช่งนี้เป็นจริงด้วยเทอญ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
