เม่งจื้อว่า ยศฐาบรรดาศักดิ์ไม่อาจมอมเมาจิตใจ ความยากไร้ต่ำต้อยไม่อาจผันแปรปณิธาน ภายใต้อิทธิพล อำนาจก็ไม่อาจสยบ เช่นนี้จึงเรียกลูกผู้ชาย
30 ตุลาคม 2546 11:52 น. - comment id 177358
รักนามปากกามากเลยค่ะ
30 ตุลาคม 2546 12:05 น. - comment id 177359
และขอต้อนรับสู่ร่มรักเรือนไทยด้วยดวงใจพุดพัดชาจากเรื่องที่หลั่งรินรจนามาเป็นมาลัยรัก มาลัยคล้องใจ..นับจากนาทีนี้ไปเลยค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_31643.php ***** ด้วยจริงใจ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_36173.php ********** http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_32123.php ด้วยประทับใจในนาทีแรกจากชื่อนามปากกาค่ะ
30 ตุลาคม 2546 12:12 น. - comment id 177361
เขาตังกวน นามนี้ได้อ่านยิ่งประหวัดถึงอดีต ที่เคยกรีดกราย ด้วยคุ้นชินกับขุนเขาตังกวนยิ่งนัก ยามที่ลมทะเลพัดอู้ จิตวิญญายืนหยัด ดั่งเขาตังกวน เบื้องหน้าเป็นฉากทะเล เกาะหนูเกาะแมว ตั้งทะมึน..... ลูกผู้ชายชาติไพรกำลังทรนง... บทกวีขอมอบใว้สำหรับผู้ที่ทำงานเพื่อประชาชนบนแผ่นดินนี้ ด้วยศรัทธามากล้นในทุกๆ ดวงใจทรนง มุ่งมั่นตอบแทนผืนแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่ ขุนเขาสูงตระหง่านผ่านเวหา บ่มวิญญาชายชาติให้อาจหาญ บนแผ่นดินต่ำต้อยร้อยกิจการ เพียงสืบสานผลงานให้เกริกไกร สูงทะมึนเพียงยศฐาบรรดาศักดิ์ ความจงรักภักดิ์ดีมีที่ไหน หวังเพียงตนเพียงพ้องของผู้ใด ร่วงลงไปเจ็บใจ...ก็เท่านั้น ปณิธาณแย้มอยู่คู่ชายชาติ บรรจงวาดทางเสรีที่เลือกสรร เพื่อผองชนเกริกกล้ารดาวัลย์ ลงโทษทัณฑ์ทรชนบนผืนดิน สูงยิ่งสูงไต่ไปใคร่ยืนหยัด เส้นทางลัดต่อต้านล้านทรัพย์สิน ประกาศก้องร้องไปไม่ยลยิน หวังหอบดินไต่ทางอย่างชาติชาย อิทธิพลดลใจให้ฮึกเหิม อำนาจเดิมตายดิ้นสิ้นความหมาย เกียรติศักดิ์นักสู้อยู่เพียงตาย หลังชีพวายชื่อก้องซ้องแผ่นดิน
30 ตุลาคม 2546 13:00 น. - comment id 177376
บุรุษแห่งเขาตังกวน อยู่ ณ ที่แห่งใด ของสายน้ำ หรือ เขาลูกไหน อยากพานพบ ชื่นชอบในนามแฝง
30 ตุลาคม 2546 14:10 น. - comment id 177401
ความหนักแน่นเป็นรากฐานแห่งความสะเพร่า ความสงบเป็นแม่ทัพที่สามารถควบคุมความลุกลี้ลุกลนได้ รู้ว่าตนมีความเข้มแข็ง แต่รักษาตัวเองด้วยความอ่อนโยน ปรัญชาเต๋าค่ะ
30 ตุลาคม 2546 16:15 น. - comment id 177431
กลับมาร้องเพลงกระซิบฝากจากใจรานถึงลูกผู้ชายรูปงาม..ในอีกเวอร์ชั่นนึง..ที่อยากให้รักลูกผู้หญิงอย่างทะนุถนอมและอย่างมีน้ำใจเมตตา..มากกว่าผลาญพล่าทำร้ายทำลายร่างและใจให้ไหวควรญคะนึง..นะคะทุกดวงใจทั้งสุภาพบุรุษไพรหัวใจทรนงและบุรุษรูปงามและมิงาม .. จากดวงใจแทนใจลูกผู้หญิงทุกท่านค่ะ วอน ********* เมื่อ เขา เปลี่ยน ใจ แล้วจะทำอย่างไร ใจ เรา เอ๋ย ได้ แต่ช้ำไปอย่างเคย วอน พร่ำ เอ่ย เขาไม่เคย จะ เมต-ตา ให้ เขา เปลี่ยน ไป ใจ เขาดำเพียงใด ใคร จะ ว่า เกิด เป็นเขาตลอดมา มีชัยทุกวันเวลา เพราะเกิดมา เป็น ชาย น้ำตาผู้หญิง หลั่งริน ถวิลดูบ้าง ได้ ไหม เธอ ร้อง ไห้ เพราะใคร สร้าง กรรม ให้ หญิง เถอะ ชาย ใจคิดคอยทำลาย ใจ ที่ ดำ ต่อ ไปนี้ เลิกก่อกรรม ให้ หญิง ตา ดำๆ พ้นเวรกรรม เสีย ที น้ำตาผู้หญิง หลั่งริน ถวิลดูบ้าง ได้ ไหม เธอ ร้อง ไห้ เพราะใคร สร้าง กรรม ให้ หญิง เถอะ ชาย ใจคิดคอยทำลาย ใจ ที่ ดำ ต่อ ไปนี้ เลิกก่อกรรม ให้ หญิง ตา ดำๆ พ้นเวรกรรม เสีย ที...
31 ตุลาคม 2546 07:43 น. - comment id 177509
สงสัยจัง บุรุษรูปงามท่านนี้ ทำให้สาวพุดของเราร้าวรานในจิตใจ เธอถึงได้พร่ำพรรณาออกมาเช่นนี้ ถ้าเป็นอย่างที่เธอพูดออกมาแล้ว ลูกผู้ชายคนนี้ ยังจะรูปงามอยู่อีกหรือไม่
31 ตุลาคม 2546 09:45 น. - comment id 177517
สาวพุด..มายืนยันมั่นใจค่ะสุภาพบุรุษเขาตังกวนคนนี้ไซร้ ยัไม่เคยพานพบกันจนถึงวันนี้..ที่สาวพุดแค่ประทับใจในนามปากกา ก็เลยมาฝากความรักความเห็น..ด้วยบทกวี..ที่อย่าคิดมากนะคะ.. และซึ้งใจผู้หญิงเช่นกันที่ให้ความหาวงใยเห็นใจสาวพุดค่ะ สาวพุดก็เขียน..ตามจินตนานะคะ และตลกดีที่เข้ามาหลายทียังไม่ได้พบเจ้าของบ้านออกมาขานไข..เลยค่ะ
31 ตุลาคม 2546 22:34 น. - comment id 177609
แวะมาชมความงามของบุรุษรูปงามค่ะ