ตื่นแต่เช้าแหกขี้ตาลาจากบ้าน ออกทำงานสารฝันให้สดใส แต่ความหวังที่ตั้งมันยังไกล ทำอย่างไรวันนี้แค่มีกิน ทนตรากตรำทำแต่งานปานสิ้นลม แต่ยังขมความหวานผ่านพ้นสิ้น ชีวิตนี้ที่มีอยู่คู่กับดิน อยากจะบินขึ้นฟ้าบ้าสิ้นดี เทวดาอยู่ไหนช่วยข้าเถิด ข้าอยากเกิดเป็นคนรวยช่วยข้าที ข้าอับจนหนทางในวันนี้ ขอแค่มีปลดเปลื้องเรื่องขัดสน นอนไม่หลับกระสับกระส่ายอายตัวเอง มันวังเวงสิ้นดีนี่หรือคน ความเป็นอยู่สู้ชีวิตคิดดิ้นรน เพียงเพราะจนข้นแคนแสนสาหัส ผลิใบสู่วัยกล้า ๒๘ ตุลาคม ๒๕๔๖
29 ตุลาคม 2546 07:15 น. - comment id 177024
นอนน้ำตาริน ไม่มีกินจะทำไง จะมีสิ่งใด จะเห็นใจคอยห่วงหา
29 ตุลาคม 2546 07:50 น. - comment id 177028
มีที่ซุกหัวนอน มีสาดหมอนผ้าบังอาย ไม่งอมือเท้าไว้ เรื่องอดตายนั้นไม่มี ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นครับ
29 ตุลาคม 2546 07:58 น. - comment id 177030
โอยยยย ทำมัยมันเหมือนชีวิตผมเลยอ่ะ ฮือๆ น้ำตาร่วงแล้ว เศร้าาาาา เหลือเกิน
29 ตุลาคม 2546 08:10 น. - comment id 177033
ขอบคุณ ..ชัยชนะ.. ..อาจารย์บี.. ถึงจะจนแค่ไหน แต่ในใจเรามั่คงในความดีก็พอครับเพราธตราบใดที่ชีวิตเรายังไม่ถึงนิพพานละก็ เอาความดีไว้ดีกว่า
29 ตุลาคม 2546 10:33 น. - comment id 177051
ความร้ำรวยหลากหลายควาหมาย ในทัศนคติของผม เงินทองมีพอประมาณ ไม่เดือดร้อน แต่ภูมิใจที่เราร่ำรวย ดวงใจดวงดี มีดวงใจเป็นเพชร ที่ใครๆ ไม่อาจแย่งชิงไปได้ และนี่ก็ความร่ำรวยทางด้านจิตวิญญาณ ที่เราควรภูมิใจ
29 ตุลาคม 2546 11:21 น. - comment id 177058
ขอบคุณ ...ลำน้ำน่าน ***มองคนมองด้วยใจที่ใสสะอาด อย่าเพียรวาดเงินทองมาตัดสิน ถึงแม้วันนี้อยู่ไม่มีกิน ก็ไม่สิ้นน้ำใจมีให้กัน***
29 ตุลาคม 2546 22:27 น. - comment id 177217
แม้วันนี้เธออยู่อย่ายากแท้ แต่ไม่แน่ในวันใหม่ให้เหมือนฝัน เมื่อเธอคิดเพียรเรียนทุกวัน แล้วกระทำเพื่อสร้างฝันนั้นเป็นจริง ***กลอนไพเราะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาคิดว่าการเรียนจะนำไปสู่ความสำเร็จได้นะค่ะ***