สงฆ์ใดสาวกศาสดา ผู้ถือธรรมา ผู้ละตัณหาอารมณ์ มิประพฤติยึดสิ่งโสมม เปื้อนเปรอะเลอะตม คละคลุ้งเคล้ากามความคาว มิอุตริริโชว์โฉ่ฉาว อภินิหารแพรวพราว เพราะมิใช่เนื้อธรรมนำทาง ละกิเลสเล่ห์ร้อยปล่อยวาง แรงบาปเบาบาง ประพฤติยึดถือพรหมจรรย์ ก็ท่านขอข้าวชาวบ้านฉัน ทุกวี่ทุกวัน เพื่อฝึกลดละราคี หากท่านริเป็นอลัชชี ไม่ละชั่วทำดี ท่านก็เป็นคนเอาเปรียบคน หากท่านน้ำลายสอฉ้อฉล อามิสสินบน ท่านก็เป็นเช่นคนสามัญ มิใช่ผู้ชี้ทางสว่างสวรรค์ หนีนรกโลกันตร์ เปรียบซากเศษสัตว์เสมอเสมือน หากธรรมะจบลบเลือน ท่านไม่ตักเตือน ดิรัจฉานจะรบราฆ่าฟัน ไฟระอุเล่นเลือดเดือดพลัน สัตว์โลกโศกศัลย์ ผ้าเหลืองจะเปลืองศักดิ์ศรี โปรดเถิดท่านผู้ปฏิบัติดี ควรแก่อัญชลี โปรดเถิดเปิดโบสถ์โปรดเรา ดับทุกข์บั่นทอนบรรเทา ดับความมัวเมา ดับสิ้นทุกข์โศกโรคภัย โปรดสอนคุณธรรมนำใจ รีบเร่งเร็วไว โปรดเถิดบอกทางสร้างคุณ- ธรรมสมเป็นเนื้อนาบุญ ผู้นำค้ำจุน ท่านไม่ทำแล้วใครจะทำ
23 ตุลาคม 2546 22:28 น. - comment id 175721
มิอุตริริโชว์โฉ่ฉาว ชอบท่อนนี้มากเลยเจ้าค่ะ
24 ตุลาคม 2546 09:19 น. - comment id 175746
อืม..จริงเนอะ
25 ตุลาคม 2546 00:09 น. - comment id 176006
เป็นกลอนที่ยอดเยี่ยมมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ
25 ตุลาคม 2546 13:12 น. - comment id 176149
ขอบคุณหมิง น้องพิมพ์ แล้วก็คุณผู้หญิงไร้เงาที่มาเยี่ยมเยียนครับ