ใครบ้างเล่าไม่เคยประสพทุกข์ ใครบ้างเล่ามีสุขเพียงเท่านั้น ใครบ้างเล่าลำบากยากนิรันดร์ ใครบ้างเล่าสุขสันต์ทุกวันคืน แต่ละคนมีสุขทุกข์ปะปน ต้องว่ายวนโศกตรมทุกข์ขมขื่น ไม่มีใครอยู่ดำรงคงยั่งยืน ไม่อาจฝืนกรรมลิขิตชีวิตตน ฯ
21 มีนาคม 2544 06:13 น. - comment id 697
ขออนุญาตวิจารณ์หน่อยนะครับสำหรับในบทแรกเสียงท้ายวรรคที่ 2 ยังไม่ลงตัวและความหมายในวรรคที่ 2 กับวรรคที่ 4 ซ้ำกัน นั่นคือใช้คำมากเกินไป ในส่วนของเสียงวรรณยุกต์ท้ายวรรคบางท่านไม่ถือว่าเป็นข้อบังคับ แต่ถ้าทำได้ย่อมเป็นการแสดงความสามารถในเชิงกวีได้ดีทีเดียว
8 กรกฎาคม 2544 02:15 น. - comment id 4689
ขอบคุณมากครับ คุณกฤตย์ดิศร กรเกศกมล (ขื่อแปลดี)