ทะเล

ฝนตกไม่เลือกหล้าแหล่ง        ตกไปทุกแห่งทั่วหล้า
ชุ่มฉ่ำสดชื่นในอุรา                ฝนมาน้ำมีกินถิ่นอุดม 
ฝนตกมากน้อยแล้วแต่ฝน     เราเป็นคนมิอาจทำให้สาสม
ลอยผ่านม่านฟ้าด้วยสายลม    หนักหน่วงพ่วงลมหล่นไป
เม็ดเล็กเม็ดน้อยย้อยหยด      ลงพื้นพสุธาหมดไม่ไปไหน
จากสายน้ำน้อยน้อยรินเรื่อยไป   เป็นมหานทีใหญ่ในพริบตา
ห้วยหนองคลองบึงลำละหาน      สายธารซึมซับจากป่า
โขดหินดินน้ำตามเวลา            ไหลลงสู่มหาสมุทรไป
ข้อคิดเห็นแม้เป็นตามกำหนด   มิอาจลดการรับฟังลงได้
มหาสมุทรเค็มเต็มด้วยน้ำไป   แต่หมื่นนทียังไหลไม่มีเต็ม
ความกรุณาปราณีต่อสัตว์โลก   เหมือนฝนตกแม้น้อยเท่าปลายเข็ม 
เมื่อปลายหลายหลากรวมอาจเต็ม   มหาสมุทรเค็มใหญ่ได้ด้วยสายธาร 
รักใดใหญ่เท่ารักพ่อแม่     ความจริงใดเที่ยงแท้เท่าสูญสังขาร
ความยิ่งใหญ่ไม่สู้หมื่นจักรวาล  ไม่ตามใจสันดานประเสริฐจริง
...................เด็กเมืองยศ...............