ผ่านพ้นกาลเวลามาเนิ่นนาน ประสบการณ์ทั้งสุขทุกข์แสนเข็ญ ผ่านเรื่องราวลำบากยากลำเค็ญ อยู่อย่างเป็นคนจรทางชีวี ผิวหน้าหยาบอาบแดดที่แผดเผา ร่างโทรมเก่าเกินกว่าจะหลีกหนี อีกไม่นานก็พบซบปฐพี ทิ้งชีวีเสื่อมโทรมผสมดิน ฯ
9 มีนาคม 2544 18:28 น. - comment id 495
ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกนี้....ทั้งที่บางทีก็อยู่เฉยๆ...ยังมีอะไรใหม่ๆเกิดขึ้นได้เลย....บ่อยครั้งที่เคยเดินผ่านไปเฉยๆ....ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย...จนสายเกิน
26 มีนาคม 2544 08:14 น. - comment id 803
เคยรู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน แต่วันร้ายๆเหล่านั้นก็ผ่านไปแล้วด้วยดี ชีวิตก็เป็นอย่างนี้เองเนอะ