โปรดถนอมกล่อมเกลา อย่าเหมารวมช่วงอารมณ์ จริง ไม่จริง อันขื่นขม จงชื่นชม อยู่กับมัน! ไม่แน่หรอกหนอ ชีวิต โปรดจึงคิด ลิขิตฝัน เชื่อ ไม่เชื่อ อย่าปิดกั้น คิดเสียว่า มันเป็นข้าวปลา โกรธฉัน หนักหนา ฟ้ามิอาจรู้ สายลมเท่านั้น เฝ้าดู คู่ข้า สายน้ำเก่า ไหลเวียนผ่านเวลา แต่ข้า ไม่เคยคิด เปลี่ยนอารมณ์ ตัวข้า ของใคร ไม่สำคัญ ชีวิตข้า ขอฝัน ที่ข้าใฝ่ใจนิยม ยึดติด เพียงอารมณ์ อันบ่สม แต่ก่อเป็นตัวข้า ใจข้า ใช่ขี้ข้าความคิดใคร!!!
นิติ 14 ต.ค. 2546 23:08 น. - ID 40191 
1047
4
0
15 ตุลาคม 2546 07:20 น. - comment id 174347
vtot อะนะ
15 ตุลาคม 2546 09:58 น. - comment id 174366
ตัวข้าเพียงเท่านี้ ไม่พอที่ขี้ข้าใคร มิหวังจะเป็นใหญ่ จะเป็นได้แค่ตัวตน ลิขิตอย่างคุ้ยเขี่ย ละลิเลี่ยตามแห่งหน มิหมายขยายต้น ให้แตกกอจนตอโต
15 ตุลาคม 2546 13:01 น. - comment id 174413
อะโห .. วันนี้มามาดโกรธเกรี้ยว ถือมีดอีกต่างหาก แต่ชอบคำนี้นะคะ ..ใจข้า ใช่ขี้ข้าความคิดใคร!!!
16 ตุลาคม 2546 06:13 น. - comment id 174551
อ่านแล้วชอบครับ..เกิดอารมย์แจมนะครับ คารมย์คมแท้..รสคำ ความรสลำนำ...รสแท้ จริงและไม่จริง..คือแน่ แท้หรือมิแท้.....เพียงคำ อ่านกลอนดีแล้วเป็นอยากเขียนชมด้วย ผิดถูกก็ขออภัยนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
