จากไม้ขีดก้านหนึ่งซึ่งถูกจุด ผลสิ้นสุดแค่คืบหรือสืบสาน อาศัยเพียงสภาวะปณิธาน บวกกับการสร้างเสริมเติมปัจจัย (จากไม้ขีดหนึ่งก้านครั้นถูกจุด คงไม่สุดที่แสงแดงน้อยใหญ่ ดุจดังจิตมุ่งการณ์งานอันใด ครั้นใส่ใจจะเสร็จสำเร็จพลัน ฯ)
12 ตุลาคม 2546 21:46 น. - comment id 173992
เป็นอัคคีทวีเชื้อคอยเกื้อหล้า ให้รู้ว่า สว่าง-มืด เหมือนไฉน แจ้งมรรคาจ้ากระจ่างหนทางไกล เป็นหลักชัยชี้ชนทุกหนทาง
12 ตุลาคม 2546 21:47 น. - comment id 173993
จากไม้ขีดก้านน้อยสู่เทียนใหญ่ แรงเปลวไฟถูกจุดพิสุทธิ์แสง เหมือนต่อเทียนอุดมการณ์ร้อนราญแรง ประจักษ์แจ้งทุกเมื่อเพื่อประชา พอใช้ได้มะคับคุงคู อิอิ
12 ตุลาคม 2546 22:53 น. - comment id 174006
...จะรู้ผลกลการณ์ป่านฉะนี้ ...ก็อยู่ที่ถ้อยทีถ้อยอาศัย ....จะรุ่งโรจน์โชติช่วงเหนือดวงใจ ...หรือมอดไหม้ไฟดับกลับมืดมน ...หากมีเชื้อเจือล่อก่อขึ้นใหม่ ...ก็สุกใสสว่างสร่างเวหล ...หากเชื้อหมดหมดแล้วแก้วโกมล ...คงสิ้นแสงแรงย่นหมดหนทาง ...คิดถึงอัลมิตราจัง ยังคงน่ารักเสมอนะครับ
12 ตุลาคม 2546 22:56 น. - comment id 174007
จากไม้ขีดสู่เทียนประกายแสง ฤทธิแรงระยับวะวับไหว ต่อชีวิตอุดมการณ์สานสืบไป ประดับไว้ความรู้คู่ผองชน แก้ไขค้าบ คุงคู อิอิ
12 ตุลาคม 2546 23:01 น. - comment id 174009
...อัลมิตราช่วยแก้บทต่อกลอนให้หมึกมรกตหน่อยนะครับ ...เปลี่ยนจากแก้วเป็นแผ่วน่าจะเห็นความหมายได้ชัดกว่าโดยไม่ต้องแปล
12 ตุลาคม 2546 23:13 น. - comment id 174014
หากไม้ขีดขาดเชื้อเหลือเพียงคืบ มิอาจสืบสานต่อก่อสิ่งไหน หากมีเชื้อเป็นเพลิงระเริงไฟ อาจเผาไหม้จนสิ้นไร้แม้ที่นอน สวัสดีครับ......
12 ตุลาคม 2546 23:50 น. - comment id 174027
หากไม้ขีดขาดเชื้อเหลือเพียงคืบ มิอาจสืบสานต่อก่อสิ่งไหน หากมีเชื้อเป็นเพลิงระเริงไฟ อาจเผาไหม้จนสิ้นไร้แม้ที่นอน ปณิธานนานมาท้าปลุกปลอบ บ้างนอนนอบซบกายอยู่ใต้หมอน รอสายลมแห่งความฝันโชติขจร พัดมาเป่าอาทรให้เป็นจริง
12 ตุลาคม 2546 23:56 น. - comment id 174031
หากใกล้น้ำทำได้ติดไม่มาก แต่ถ้าหากเป็นเนื้อเชื้อเพลิงไข ผลแตกต่างห่างกันความบรรลัย แค่อาศัยเชื้อล่อเติมต่อกัน... ................สวัสดีครับ...................
13 ตุลาคม 2546 00:32 น. - comment id 174040
....ขอเติมอีกบท(พิเศษ)... ....จากไม้ขีดก้านหนึ่งซึ่งถูกจุด ผลลัพธ์สุดแค่คืบหรือสืบสาน อาศัยเพียงสภาวะปณิธาน บวกกับการสร้างเสริมเติมปัจจัย เหมือนคนเราเท่านี้มีชีวิต อยู่ที่จิตนำพากายอาศัย หากทำดีมีสุขหมดทุกข์ภัย อยู่ที่ใครจุดล่อต่อเชื้อเพลิง ไฟในน้ำทำไมจุดไม่ติด ไฟในจิตทำไมไฟชอบเหลิง ชั่ววูบเดียวเชียวหนาที่ร่าเริง แล้วพลันเจิ่งนองกลับเกินดับไฟ... ......................สวัสดีครับ.................. ...................สวัสดีครับ......................
13 ตุลาคม 2546 06:16 น. - comment id 174058
...เรน..ชอบทุกบท.. ที่พี่ๆ..ต่อกลอน.. แบบ..แอบมา..ชื่นชม..นะคะ..
13 ตุลาคม 2546 09:57 น. - comment id 174073
....จากไม้ขีดก้านหนึ่งซึ่งถูกจุด ผลลัพธ์สุดแค่คืบหรือสืบสาน อาศัยเพียงสภาวะปณิธาน บวกกับการสร้างเสริมเติมปัจจัย เหมือนคนเราเท่านี้มีชีวิต อยู่ที่จิตนำพากายอาศัย หากทำดีมีสุขหมดทุกข์ภัย อยู่ที่ใครจุดล่อต่อเชื้อเพลิง ไฟในน้ำทำไมจุดไม่ติด ไฟในจิตทำไมไฟชอบเหลิง ชั่ววูบเดียวเชียวหนาที่ร่าเริง แล้วพลันเจิ่งนองกลับเกินดับไฟ... ไฟในจิตพิษร้ายมากมายเหลือ ตกเป็นเหยื่ออารมณ์เกินข่มไหว จึ่งเวียนวนค้นหาทางดับไฟ จะมีใครบ้างหนามาชี้แนะ ขออนุญาตต่อกลอนจากคุณใบบอนแก้วนะคะ ... สนุกดี ... ขอบคุณค่ะ
13 ตุลาคม 2546 12:09 น. - comment id 174090
ไม้ขีดไฟหนึ่งก้าน เป็นอะไรที่เหมือนเล็กน้อย แต่คุณค่าอยู่ที่อะไรๆที่ตามมา อาจสร้างคุณอนันต์ หรือโทษมหันต์ แปลว่า อย่ามองข้ามอะไรที่ดูเหมือนเล็กน้อย ขอเพียงมีความตั้งใจ และสร้างปัจจัยเสริม ก็มีค่ามหาศาลได้... บทกลอนชุดนี้... เพื่อให้กำลังใจคนที่มีแค่ไม้ขีดก้านเดียว .. บทนำหนึ่งบทได้อรรถรสตามมาอีกมากมาย ในหลายๆจินตการที่เพื่อนๆได้สานต่อ .. ขอบคุณมากมายในไมตรี ..ที่มีให้ต่อกัน ..
13 ตุลาคม 2546 14:30 น. - comment id 174108
จุดไฟใส่ตะเกียงส่องสว่างใส ใส่ดวงใจที่มืดมิดจากความหลัง ภาพฉันและเธอยังอยู่ยังคงกระพัน เพราะวันนั้นเธอมาเพียงเพื่อบอกลา หากหิมะคือเหมันต์อันเหน็บหนาว หากดวงดาวยังส่องสกาวสดใส หากไม้ขีดน้อยเปรียบกับใจฉันทั้งใบ เธอคือไฟมาเผาไหม้หมดวิญญาณ
13 ตุลาคม 2546 21:12 น. - comment id 174145
สร้างเพลิงลุกปลุกขวัญวันเคยท้อ พลังก่อความฮึกเหิมเติมเชื้อให้ พร้อมก้าวเดินท้าเผชิญมิเกรงภัย อีกหัวใจกล้าแกร่งกำแหงตน .. :) ขอบคุณค่ะ คุณจอมจันทร์ ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ
14 ตุลาคม 2546 15:35 น. - comment id 174245
ครับดีจัง ขอแอบชื่นชมอยู่ข้าง ดูเพื่อนๆต่อกลอนกัน ท่านอัลมิตราทำบ่อยๆนะครับ นี่เป็นทางสร้างสรรที่ดีครับ รวบรวมหลายๆความคิดเป็นหนึ่งเดียว
14 ตุลาคม 2546 16:45 น. - comment id 174252
คุณพรระวี ..ขอบคุณมากค่ะ ที่ให้คำแนะนำ อัลมิตราจะพยายามหาข้อคิดมาชวนต่อกลอนอีกค่ะ หวังว่าจะได้รับกำลังใจจากคุณเช่นเดิม :)
14 ตุลาคม 2546 21:31 น. - comment id 174277
จากไม้ขีดก้านหนึ่งซึ่งถูกจุด ผลสิ้นสุดแค่คืบหรือสืบสาน อาศัยเพียงสภาวะปณิธาน บวกกับการสร้างเสริมเติมปัจจัย เพียงลำพัง ก้านเดียว หรือเปลี่ยวค่า ปรับปัญญา สร้างทาง สว่างไสว ความสามารถ ชี้เห็น เช่นเปลวไฟ คว้าความฝัน เป็นเชื้อใหม่ ต่อไม้เดิม อย่าหวาดหวั่น อุปสรรค จักกีดขวาง ปะทะลม กลางทาง ช่วยสร้างเสริม ประสบการณ์ ล้านหนัก คอยตักเติม เป็นจุดเริ่ม ไฟแห่งรัก ปณิธาน (ได้แค่นี้นะคะ พี่อัลมิตรา มาช้าไป ไม่รู้ว่าจะได้รึเปล่า เต็มที่ของลูกเป็ดแล้วค่ะ)
14 ตุลาคม 2546 21:43 น. - comment id 174290
เยี่ยมไปเลยน้องลูกเป็ด .. เป็นปลื้มแท้ .. :)
19 ตุลาคม 2546 18:45 น. - comment id 175027
อาจเผลาผลาญ เมืองวอด มอดหมองคล้ำ เชื้อเพลิงทำ อาหารเลี้ยง ฉลองใหญ่ ก้านขีดน้อย คอยสีเชื้อ เพื่อต่อไฟ จะยิ่งใหญ่ หรือย่ำแย่ แน่วแน่จริง ไม่ต้องแปลกใจนะครับที่ผมมาหาคุณ ไม่ค่อยได้พูดเสริม เพราะปากผมพาเสียอยู่เรื่อยจึงไม่ค่อยพูดครับ
19 ตุลาคม 2546 21:53 น. - comment id 175093
ขอบคุณมากค่ะ ที่คุณแวะมาหา ...อย่าได้กล่าวว่าปากพาเสียอีกต่อไปเลยนะคะ เราคุยกันได้ค่ะ .