เวลานั้น

พี่ดอกแก้ว

เมื่อได้รับสัมผัสรัดรึงจิต 
สร้างนิมิตต่อเนื่องเรื่องตัณหา 
คราวที่ชอบกอปรในอภิชฌา 
ยามที่ล้าโทมนัสสกัดใจ 
ตาเห็นรู้หูยินเสียงสำเนียงถ้อย 
จมูกคอยสูดกลิ่นลิ้นชิมไล้ 
กายสัมผัสเย็นร้อนผ่อนพิษภัย 
ทวารใจรับทราบฉาบอัตตา 
หากกำหนดรู้ได้ในอารมณ์ 
จะไม่ขมขื่นใจในตัณหา 
แยกเป็นรูปและนามตามธรรมา 
ได้ปัญญาคราสัมผัสตัดวัฏฏ์กรรม 
คือหนทางย่างไปให้พบสุข 
พ้นจากทุกข์เกี่ยวคล้องกองความช้ำ 
รู้สิ่งเดียวรู้ที่ใจไม่จดจำ 
ไม่ต้องย้ำความอดทนบนทวาร 
เมื่อสงบจากตัณหาในคราไหน 
มีทวารหรือไม่ก็สุขสานต์ 
เพราะอารมณ์บ่มไว้ในนิพพาน 
สิ้นสังสารการเกิดกำเนิดชนม์ 
				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    2 ตุลาคม 2546 06:37 น. - comment id 171467

    ไฟร่อนเร่า เผาไหม้  ใช่ราคะ
    ที่ชักพา  กิเลสใจ  ให้พบเห็น
    ไปหลงใหล  ในรัก  หักยากเย็น
    รู้ชาติเช่น สอนตนเบื่อ ไม่เชื่อฟัง
    
    
  • อัลมิตรา

    2 ตุลาคม 2546 08:22 น. - comment id 171480

    หยั่งรู้จิตลึกซึ้งคนึงถ้วน
    สังขารล้วนเกิดดับลับสูญสิ้น
    เฉกองค์พระสัมมาฯทรงยลยิน
    สละถิ่นศฤงคารมิอาลัย
    
    :) 
    
    อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ดอกแก้ว อัลมิตรารับปากค่ะ ในสิ่งที่พี่ดอกแก้ววานมา ..ด้วยใจมิตรภาพค่ะ
    
  • independent

    2 ตุลาคม 2546 11:02 น. - comment id 171500

    ละกิเลสเกิดก่อละตัณหา
    ละเวลาก่อกรรมและทุกเข็ญ
    จึงก่อเกิดสุขจิตพึงเย็น
    และละเว้นทางทุกข์จักพบธรรม
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 ตุลาคม 2546 11:32 น. - comment id 171506

    ด้วยเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
    เลยพันพัวต่อตัณหา
    ทำให้ต้องเสียกับน้ำตา
    เมื่อรู้ค่าก็สายเกินไป
    
    ***งานนี้ผู้หญิงไร้เงาขอมั่วสักบทนะค่ะ ส่วนกลอนของคุณพี่ดอกแก้วไพเราะมากเลยค่ะ***
  • ผีขี้เมา

    2 ตุลาคม 2546 13:48 น. - comment id 171556

    รู้ยับยั้งตั้งสติละกิเลส
    สละเพศโลกีที่ยั่วเย้า
    ปฏิบัติหัดฝึกสำนึกเนาว์
    ใต้ร่มเงาโพธิสัตว์ศาสดา
    
    
    
  • เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน

    2 ตุลาคม 2546 14:37 น. - comment id 171567

    คือหนทางกลางใจในดวงจิต
    ให้ชีวิตปิดกิเลสเหตุทั้งหลาย
    ตั้งใจมั่นกลั่นกรองของนอกกาย
    บทสุดท้ายในโลกธรรมนำใจสุข
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 16:16 น. - comment id 171586

    @...ชัยชนะ...
    
    ไม่จำเป็นต้องหักให้หนักใจ
    เพียงรู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าหาม
    เพื่อสงบพบใจในบางยาม
    ที่พบความไม่แน่นอนมาสอนใจ
    
    ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมามิเคยขาด
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 16:39 น. - comment id 171590

    @...น้องอัลมิตรา...
    
    ขอบคุณมากค่ะในคำรับปาก
    จะตั้งใจรอกวีบทนั้น
    แต่ในขณะนี้..อิ่มใจในไมตรีที่มอบมาให้เหลือเกินค่ะ 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 16:56 น. - comment id 171596

    @..น้องจ๋า..
    
    ละกิเลสที่ใจได้ค้นพบ
    จะสงบไม่ร้อนรนบนปัญหา
    ทุกขณะจะสุขใจในปัญญา
    คือคุณค่าแห่งธรรมนำสุขเอย
    
    ขอชื่นชมว่า น้องจ๋ามีความเข้าใจชีวิตที่สุขุมมากค่ะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 17:01 น. - comment id 171600

    @....ผู้หญิงไร้เงา..
    
    ยังสายเกินไปหรอกใจเอ๋ย
    โอกาสยังไม่เลยไปไกลหน้า
    เริ่มต้นใหม่ด้วยหัวใจใช้ปัญญา
    จะพบค่าชีวิตไร้พิษภัย
    
    ไม่มั่วหรอกค่ะน้องตูน..มีความหมายดีค่ะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 17:26 น. - comment id 171610

    @...ผีขี้เมา...
    
    ผู้ต้องการพ้นทุกข์ที่รุกเร้า
    ต้องเพียรเฝ้าขัดใจให้หายหมอง
    ตามระดับความสุขที่หมายปอง
    ตามทำนองของโลกและของธรรม
    
    ...อิอิ..อิอิ..ขออิอิ..สักหลายทีนะคะผีขี้เมา
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2546 17:29 น. - comment id 171611

    @...เมจิคเชี่ยน...
    
    กรองหัวใจไว้ในศีลสิ้นความทราม
    ล้างใจตามด้วยสงบจบเพ้อฝัน
    ย้อมจิตด้วยปัญญาค่าอนันต์
    จะถึงวันพ้นภัยไม่ช้าเลย
    
    นั่นแน่หนุ่มน้อย..มาคราวนี้มีความลึกซึ้งมาฝากกันด้วย..ชื่นใจจัง
    
  • tiki

    2 ตุลาคม 2546 21:48 น. - comment id 171664

    ตามอารมณ์ไปไกลใจล้นหลาม
    กว่ารู้ความหัวคะมำคว่ำไปไหน
    จับไม่ได้ไล่ไม่ทันเรื่องพันใจ
    คิดไม่ได้ก็ผ่านไปเป็นพันวัน
  • พี่ดอกแก้ว

    3 ตุลาคม 2546 19:25 น. - comment id 171849

    @...tiki...
    
    เสียเวลาครายั้งหวังความสุข
    ที่รีบรุกเร่งไปเพื่อไขว่คว้า
    ยิ่งต้องเสียกำลังเพื่อรั้งมา
    เสียเวลาผ่านไปไม่สุขเลย
    
    ขอบคุณที่แวะมาทักนะคะ น้องทิกิ(พี่ก็ได้ค่ะ)
    
  • พุด

    3 ตุลาคม 2546 20:42 น. - comment id 171866

    คนดีในดวงใจของน้องๆ
    หนึ่งในร้อย..สายสร้อยรักสายใจสายไยรักแห่งร่มเรือนไทย..
    พุดเขียนแก้วตระการ ด้วยใจรานร้าวที่ทราบข่าวพี่ป่วย ..และซาบซึ้งระลึกถึงคุณความดีของพี่
    ที่เพียรเพาะบ่มห่มใจพวกเราทุกคน
    พุดได้แต่สวดมนต์วิงวอนขอพรพระและเชื่อว่า 
    คนดีในดวงใจของเราทุกคน..จะปลอดภัยนะคะ
    
    เราจะรวมใจส่งใจไปเป็นพลังและกำลังใจให้พี่นะคะ
    และเราจะรอรับพี่กลับบ้านเรือนไทยของเราด้วยความดีใจค่ะ
    รักและห่วงใย
    แทนใจจากน้องๆในร่มรักเรือนไทยทุกคนค่ะ
    
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_39775.php
    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=72
     หนึ่งในร้อย   
    นิตยา บุญสูงเนิน : : Key Eb  
    พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว
    สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม
    นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม 
    น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี
    เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี
    ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง
    ความ ดี คนเรานี่ ดีใด 
    ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง
    อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง
    เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน
    รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
    ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย
    
    รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
    ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง... 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    3 ตุลาคม 2546 22:01 น. - comment id 171885

    @...น้องพุดคะ..
    
    พี่เข้าไปอ่านแก้วตระการมาแล้วค่ะเมื่อตอนทุ่มกว่าๆ 
    อ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ..แต่ไม่สามารถตอบออกมาเป็นคำพูดได้
    เพราะในใจนี้ ...เกิดความรู้สึกตื้นตันไปหมด ...
    ได้แต่ขอบคุณเวลาที่ทำให้เรามาพบกัน ..
    ได้ร่วมสร้างสิ่งที่ดี ..จนกระทั่งเรามีวันนี้ร่วมกันได้ ...
    
    จะหาสิ่งใดที่มีค่าเกินกว่าน้ำใจจากมิตรได้เล่าคะ
    ขอบคุณดวงใจทุกดวงที่มอบความห่วงใยมาให้...
    ก่อนที่จะถึงวันนั้น ..เรามาร่วมกันสร้างงานอันเป็นที่รักฝากไว้ให้แก่เยาวชนด้วยกันนะคะ ..
    
    พุดพัดชาผู้มีดวงใจงดงามนัก..จงมีพลังใจที่เข้มแข็ง และเปี่ยมสุขด้วยความเมตตาที่เอิบอาบอยู่ในใจของตนเองนะคะ
    
    ขอบคุณค่ะน้องรัก
    
    
  • rain..

    3 ตุลาคม 2546 22:09 น. - comment id 171887

          ...เรน..จะรอ...
         กราบขอ.. สิ่งศักดิ์สิทธิ์...
          ..เสก..ให้..ได้ดั่งคิด...
         ช่วย..เนรมิต..กาย..หายจากป่วย..
    
              ..อยากให้รู้จัง...
           ..ว่า..เรน..คิดถึง...นะคะ...
  • พี่ดอกแก้ว

    3 ตุลาคม 2546 23:19 น. - comment id 171920

    @...เรนน้อย..
    
    รู้แล้วละว่าคิดถึง
    และก็เป็นห่วงด้วยใช่ไหมล่ะ
    ยังไม่เป็นไรค่ะ..ตอนนี้ยังคุยได้ ..ยิ้มได้ ..ทำงานก็ได้ด้วย..
    ว่าแต่เรนน้อยเถอะปิดเทอมแล้ว..มีโปรแกรมอะไรบ้างคะ...ไปหอมแก้มมี้หรือยังร่า...
    หรือว่า ..แว๊ปปป..ไปเที่ยวแล้ว
    
    โอมเพี้ยง! ขอให้พรของน้องเรนจงสัมฤทธิ์ผลด้วยเถอะ..เพี้ยง! ..เพี้ยง! ..เพี้ยง! 
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน