ใบไม้งามถามกิ่งที่อิงก้าน ว่าลำธารเกิดจากใครในแห่งหน ใดจึงมีน้ำหลากและมากล้น ไหลสู่ชนลุ่มราบนาบแนวไพร กิ่งอิงก้านขานตอบมอบความรู้ ป่าคือผู้ชุบลำธารสานน้ำใส ความชุ่มชื้นแปรร่างกลายเป็นไอ ควบละอองกรองใหม่ให้ฝนโปรย พรมสู่เขาราวเนินเขินโขดผา กลายเป็นร่องธาราทับรอยโหย ความแล้งร้อนอับเฉาคราวร่วงโรย กลิ่นฝนโชยดับเชื้อไม่เหลือไฟ น้ำพนาพาล่องคล่องราบลุ่ม จากภูสูงสู่กลุ่มชนอาศัย ไพรขจีรักษ์น้ำตามพงไกล กั้นอุทกภัยไม่แปรปรวน เมื่อมนุษย์สุดเขลาเข้าร้างป่า เพื่อเงินตราทำลายไม้สงวน สิ้นความชุ่มกลุ่มละอองจึงหมองรวน ไม่อาจเคลื่อนขบวนเป็นพิรุณ คราลมใหญ่ไล่หอบมอบห่าฝน น้ำเอ่อล้นไหลแรงแซงน้ำหนุน ไร้ลำพฤกษ์กั้นน้ำตามเคยจุน ชลจึงหมุนสู่เมืองเป็นเรื่องภัย ใบไม้งามหมดคำถามกับกิ่งมิตร ด้วยเพ่งพิศไปตามธารน้ำใส ที่เริ่มหลากเมื่อฝนหล่นสู่ไพร ท่วมเส้นทางกว้างใหญ่ไปสู่เมือง
พี่ดอกแก้ว 15 ก.ย. 2546 17:07 น. - ID 39024 
794
14
0
15 กันยายน 2546 18:04 น. - comment id 168037
น้ำทะลักท่วมบ้านร้านตลาด เมืองพินาศเพราะน้ำป่าพาใจหาย บางครั้งซุงลอยติดมามากมาย ต้องวอดวายเพราะคนชาติเดียวกัน
15 กันยายน 2546 19:13 น. - comment id 168058
ธรรมชาติ ขาดสมดุล เกือบสูญสิ้น น้ำที่ริน เป็นน้ำป่า น่าใจหาย เกิดเหตุร้าย ภัยพิบัติ ให้วอดวาย จะโทษใคร ใดเล่า เราทำเอง
15 กันยายน 2546 22:45 น. - comment id 168112
หน้าส่วนตัว
เฮ่อ..เพราะอีกแล้ว..
กลอนก็เพราะ..รูปก็สวย
แต่แพ็คชอบจัง..สีตัวอักษรอ่ะคับ
สวย..^_^
15 กันยายน 2546 23:33 น. - comment id 168138
ธรรมชาติสูญไปเพราะใครเล่า ที่ไม่ยอมรักษาป่าเขาในตอนนี้ ถ้าไม่ใช่พวกนายทุนที่แสนดี ที่เขาใช้เงินที่มีมากระทำ ***กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
16 กันยายน 2546 00:23 น. - comment id 168176
มนุษย์ไม่เคยให้อะไรกับธรรมชาติบ้างเลย
16 กันยายน 2546 10:42 น. - comment id 168244
เพราะค่ะ
16 กันยายน 2546 15:12 น. - comment id 168301
มนุษย์หยุดทำลาย ก่อนต้นไม้จะหมดเมือง มนุษย์ผู้ปราชญ์เปรื่อง มาคิดเรื่องปลูกทดแทน แก้ตัวก่อนจะสาย มนุษย์ไม่ถูกหมิ่นแคลน มลพิษร้ายเหลือแสน จะแก้แค้นลูกหลานเรา
16 กันยายน 2546 15:52 น. - comment id 168311
มนุษี ฤๅอสูรแห่งแหล่งภพ จึงประสบวิถีกรรมต้องเภทภัย คำสาบชั้นฟ้าสกนธไกล ตกอยู่ในห้วงกรรมชอกช้ำอุรา ธรรมชาติเคยหนาแน่นเล่นคุยกัน เมื่อคืนวันผันเปลี่ยนร้างไพรผกา วายุโบกสบัดโหมพัดพา ให้ตึกราบ้านช่องพบอุทกภัย
16 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 168375
ธรรมชาติให้คุณค่าแก่ชีวิต ได้ผลิตสิ่งสวยงามตามความฝัน หากมนุษย์สุดฤทธิ์คิดฆ่าฟัน เข้าห้ำหั่นโดยไม่นึกและตรึกตรอง....ฯ แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ..ราชิกาพึ่งว่างค่ะ..
18 กันยายน 2546 15:21 น. - comment id 168822
@...เอม... เป็นคราวเคราะห์เกาะกรรมนำมาสู่ ให้เรารู้ว่าพิษภัยนั้นไร้หน้า อาจพบผ่านทางน้ำหรือทางฟ้า หรือทางไฟ นานา หรือทางลม ภัยเกิดขึ้นได้เพราะมีสาเหตุ หากเราร่วมทำเหตุนั้นไว้เราก็จะหนีไม่พ้นผลนั้น ใจเย็นๆนะคะ ..เมื่อทราบผลแล้ว จะได้ไม่สร้างเหตุต่อไงคะ
18 กันยายน 2546 15:24 น. - comment id 168824
@...ชัยชนะ.. หากเรียนรู้เรื่องกรรมจะทำใจ ว่าตนนั้นเป็นใหญ่ในทุกสิ่ง ต้องโทษตนคนเขลาเมามัวจริง จึงต้องนิ่งทำกรรมใหม่ให้ผลดี ใช่แล้วค่ะชัยชนะ ..อย่าโทษใครเลย ที่ทำให้เราต้องพบกับเรื่องไม่งาม เพราะเรามีส่วนเกี่ยวข้อง เราจึงต้องมารับผลกระทบ
18 กันยายน 2546 15:25 น. - comment id 168825
@...น้องแพ็ค..รักคุณคับ ขอบคุณมากนะคะ .. อุตส่าห์ชื่นชมด้วยความเหนื่อยอ่อน พี่ก็ชอบสีนี้มากค่ะ..เยือกเย็นและงดงาม
18 กันยายน 2546 15:25 น. - comment id 168826
@...ผู้หญิงไร้เงา.. เพราะความโลภเกาะกินจนสิ้นคิด จึงมีจิตกอบโกยและโหยหิว ใช้เหยื่อล่อปลาสร้อยและปลาซิว ให้เข้าคิวเป็นทาสเพราะขาดเงิน อย่าซีเรียสเลยค่ะน้องตูน ..เป็นปกติของด้านมืดในจิตมนุษย์ เรามาช่วยกันพัฒนาทางสว่างซิคะ จะได้มีผู้หลงผิดน้อยลง
18 กันยายน 2546 15:27 น. - comment id 168827
@...ข้าวปล้อง... มนุษย์เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง และก็ใช้ธรรมชาติหลายๆอย่างอย่างสิ้นเปลือง น่าเป็นห่วงความสมดุลของธรรมชาตินะคะ
18 กันยายน 2546 15:27 น. - comment id 168828
@.. น้องอ้อม.. ใกล้สอบแล้ว ขอให้อ่านหนังสือเข้าใจและจำได้แม่นยำนะคะ
18 กันยายน 2546 15:27 น. - comment id 168829
@.... เมธ สุนทร... เป็นวงจรย้อนความถามให้คิด ใครมีสิทธิ์ทำลายเมื่อไม่สร้าง ใครรับผลบั้นปลายก่อนวายวาง ใครคือผู้ครวญครางรับพิษภัย มาช่วยกันรณรงค์ปลูกต้นคุณธรรมในจิตใจกันนะคะ ขอบคุณที่แวะมาฝากผลงานที่มีค่าไว้ค่ะ
18 กันยายน 2546 15:28 น. - comment id 168830
@...น้องจ๋า... ผู้ทำกรรมย่อมพบผลที่ตนสร้าง แม้นเอ่ยอ้างร้องขอต่อโทษเข็ญ ก็ไม่อาจยุติให้ใครร่มเย็น นอกจากเป็นผู้ดับขันธ์วันพ้นภัย ขอบคุณที่แวะมานะคะน้องจ่า ..อย่าลืมอ่านหนังสือบ้างนะคะ
18 กันยายน 2546 15:28 น. - comment id 168831
@...น้องราชิกา...ที่คิดถึง ผู้ไร้ธรรมจึงทำกรรมที่น่าเกลียด คือเบียนเบียดใครอื่นให้ขื่นขม ผลสุดท้ายตนเองต้องระทม เพราะจ่อมจมต่อผลที่ตนทำ ขอบคุณนะคะที่ยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยม พี่ดอกแก้วก็ต้องขอโทษค่ะที่ตอบช้าเหลือเกิน ดูแลสุขภาพด้วยนะคะน้องราชิกาคนดีและน้ำใจงาม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
