หากเราโกรธแล่นโลดไปใช่ใครผิด ควรใคร่คิดสักนิดหนึ่งพึงรู้ได้ อารมณ์นั้นมันหุนหันพลันแล่นไป เพราะเราไซ้ไม่ควบคุมปล่อยรุมตน ถ้าเรากุมคุมใจมั่นฉับพลันนิ่ง แม้ทุกสิ่งหญิงชายใดในทุกหน ไม่อาจทำขย้ำเราเข้ารุกร้น ต้องเป็นคนทนอารมณ์ข่มจิตใจ ได้ยินคำพร่ำด่าว่าให้อาย หรือทำร้ายกรายกล้ำซ้ำแกล้งใหญ่ จงใจเย็นเป็นคนนิ่งพึ่งพิงได้ ความโกรธใดไม่เกิดกำเนิดมี อย่าโทษใครสิ่งใดนั้นมันก่อเกิด เราเตลิดเกิดความโกรธพิโรธนี้ เมื่อชอกช้ำระกำใจใครไม่ดี ตัวเรานี้ที่ก่อโกรธอย่าโทษใคร
นกตะวัน 12 ก.ย. 2546 18:28 น. - ID 38911 
591
2
0
12 กันยายน 2546 23:23 น. - comment id 167404
8jt ค่ะ ค่ะ มาอ่านได้สติดีค่ะ ขอบคุณนะคะ
13 กันยายน 2546 00:54 น. - comment id 167436
ความโมโหโกรธาเวลาโกรธ ทำให้เราเปล่าประโยชน์หากโทษใครเขา ต้องสงบนิ่งแล้วทุกสิ่งจะบรรเทา ความโกรธหรือคือโง่เขลาโปรดเข้าใจ ***เป็นกลอนที่สอนใจดีจังเลยค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
