บ้างบางที ที่สับสน แม้ละคน ปนฝูงชน เหงาเงียบเพียง ใจจำจน ลืมล้นท้น เส้นสายนา เอยถ้อยร้อยคำรำพัน จรจรันไพรพงศ์พนา ดั่นด้นค้นหาวิชา เพื่อภายหน้าพึ่งพิงตน เส้นสายปราย วาดเขียนเพียร เช่นชีพเที่ยง ไม่เวียนวน สติปัฏฐาน สถิตคำรน จิตสว่างจน นฤพานเผย
น้ำ 15 ก.ค. 2546 01:58 น. - ID 36583 
655
5
0
15 กรกฎาคม 2546 10:58 น. - comment id 154253
น้ำ.. ระยะนี้บทกวีราวกับสายฝนที่สวยใสดั่งน้ำค้างกลางหาวหยาดสายโปรยปลิวกลางนา..ใจนะคะ ว่างั้นมั้ยคะทุกดวงใจ
15 กรกฎาคม 2546 20:16 น. - comment id 154352
อ่านแล้วก็รู้สึก..... เอ่อ ก็อึ้งๆนะคะ
15 กรกฎาคม 2546 21:34 น. - comment id 154385
หน้าส่วนตัว
.. ฉัน..บินท่องนภา
มองลงมา ..อย่างอ้างว้าง
ท้องฟ้า..ทำไมสร้าง..
เส้นทาง แสนวกวน..
ครั้ง มีพายุ..ใหญ่
ขอหลบภัย..เมื่อสับสน
อยากได้..พบผู้คน ..
จะเสาะค้น คนใจดี..
เหมือนนก..ฝึกหัดบิน
อยากผกผิน ถิ่นเสรี
มุ่งไป..ทิศใดดี..
กลัวปีกหัก..ขอพักนอน.. (ได้ปล่าวร่า..)
..เรนมั่งดิ....
อิอิอิ..
16 กรกฎาคม 2546 17:24 น. - comment id 154519
ลมแรงพัด ต้นไม้ไหวเอน หวั่นใจเป็น ลมพายุหมุน มาหลบพักกลับบ้านเรา ใครเขาไม่นำพา แต่เพียงได้ยิ้มหัวก็สุขหนักหนา เพราะว่าบ้านเราปลอดภัย อิอิหลบให้ทันนิน้องเรน ละอองน้ำ กลางใจ ใสเย็นเช่นไรเลยนิ คุณพุดคนงามตามข่าวว่าสาวสวยรวยสเน่ท์นิ วางลงแล้ว ปากกาด้ามเก่า ใครเขาจะมาสนใจหวนหา เสียงเพียงน้ำจากฟ้า ตกพร่ำอำลา จนหัวใจเปียกปอน อิอิ ง่วงแล้วนิพุดเอยพุดซ้อน
20 กรกฎาคม 2546 18:39 น. - comment id 155465
มาช้าไปหน่อย...คงหายสับสนแล้วนะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
