หากชีวิต เปรียบดังทะเล ฉัน คงคล้าย เป็นเรือ ล่องไป ให้ลมพาพัดไปไร้ ทิศทาง สุดขอบฟ้า กว้างใหญ่ ใคร รู้ บ้างสุดท้ายหนทาง จะร้าย หรือดี มีความหวัง ฝั่ง อันแสนไกล เห็น เพียงแสงรำไร อ้างว้าง จะมีใครสักคน หรือ ไม่มี หากคืนไหน ไร้ ดาว เหงา ทุก ที ชีวิตก็อย่างนี้ อยากมี ความหมาย เราคงเป็นดั่งเรือน้อย ลำหนึ่ง ในทะเลแห่งชีวิต กว้างใหญ่ ฟ้า คลื่นลมซัดมา ก็ หวั่น ไหว ในใจมีแต่จุดหมาย คือฝั่ง มันจะไกลสักเพียงไหน ต้องไป แม้ ว่าในหัวใจ ไม่มีใครเลย ฉัน ก็คงเป็นแค่เพียง ผงฝุ่นในสายลม ไม่มี ไม่มีความหมายใด ไม่ มี ใคร มรสุม พัด ผ่าน ทาน ไว้ ได้ ชีวิตวันต่อไป ไม่มีใคร รู้
2 กรกฎาคม 2546 12:53 น. - comment id 150919
ฉันรอมแรมเดียวดายในทะเล ด้วยเรือน้อยลอยไปไม่รู้ทาง ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง ฉันเดินทางอีกสักเท่าไร..ยังไม่หวั่น
21 กรกฎาคม 2546 17:38 น. - comment id 155699
ในใจมีแต่จุดหมายคือฝั่ง ในใจมีแต่จุดหมายคือฝั่ง ในใจมีแต่จุดหมายคือฝั่ง............