หยาดน้ำตา

ณรังษี

หยาดน้ำตา.เปรียบเสมือนกล้องส่องทางไกล 

บทชีวิตที่ลิขิตให้แตกต่าง 
เดินบนทางเส้นเดียวกันแต่หันเห 
บ้างเดินหน้าบ้างเดินข้างบ้างรวนเร 
บ้างกลับหลังยั้งเปลย้อนเส้นทาง 
มีหลุมพรางขวางกั้นให้หวั่นหวาด 
บ้างองอาจฝ่าไปไม่กีดขวาง 
บ้างทดท้อรอรั้งยังหลุมพราง 
บ้างโหยหวนครวญครางกับผองภัย 
หลายคนพ้อต่อแผลกายลายหนามเกี่ยว 
รำพันอย่างโกรธเกรี้ยวและโหยไห้ 
ถามเรียวหนามว่าตามเกี่ยวทำไม 
เลือนลืมไปว่าเลือกทางอย่างนั้นเอง 
บางคนล้มลงกลางทางอย่างเสียขวัญ 
คนเย้ยหยันถางถากอยากข่มเหง 
หัวเราะเยาะยิ้มหยามไม่ขามเกรง 
ดุจบทเพลงมนต์มารสะท้านใจ 
มีเพียงหยาดน้ำตาคราทุกข์ยาก 
ที่ไหลหลากท่วมท้นหม่นหมองไหม้ 
สะท้อนความไถ่ถามตนเพื่อค้นใจ 
น้ำตาไหลชะล้างสร้างปัญญา 
เห็นรอยทางสร้างสรรค์สวรรค์สาย 
ให้กลับกลายหมองหม่นพ้นปัญหา 
ด้วยใจสู้รู้หยัดยืนฝืนชะตา 
เพิ่มคุณค่าด้วยแรงตนเพื่อพ้นภัย 
หยาดน้ำตาพาใจให้ลึกซึ้ง 
หวนคำนึงถึงเหตุเภทนิสัย 
ที่ประสบเคราะห์ร้ายทลายใจ 
เพราะเคยได้กระทำกรรมไม่ดี 
หากยังมีชีวิตที่ผิดพลาด 
กี่ภพชาติก็ร้องไห้อยู่อย่างนี้ 
หากทำให้ชีวิตไม่ต้องมี 
น้ำตาจึงไม่ปรี่ล้นเบ้าตา
จึงทะนงคงมั่นไม่หวั่นท้อ 
หรือรั้งรอความช่วยเหลือเกื้อปัญหา 
เพราะมีกล้องส่องทางไกลคือน้ำตา 
ช่วยส่องหาเล็งทิศลิขิตทาง 
บนเส้นทางยังมีที่งามงด 
ทั้งสวยสดบุปผชาติผาดสล้าง 
รอผู้มีดวงตาไม่พร่าพราง 
ไปเดินบนเส้นทางอย่างสุขใจ