บนหนทาง

นกตะวัน

บนหนทางอ้างว้างกว้างยาวไกล
เดินเท่าไรไม่มีถึงซึ่งจุดหมาย
จำต้องเดินเผชิญเสี่ยงเลี่ยงอันตราย
ประคองกายอย่าวายวอดตลอดทาง
เพราะชีวิตลิขิตแล้วไม่แคล้วคลาด
อย่าขี้ขลาดหวาดภัยได้กีดขวาง
ก้าวให้เพลินเดินกล้าหาญชาญเชี่ยวทาง
โปร่งสว่างร้างสิ่งชั่วมั่วบดบัง
แล้วจะมีศรีสุขทุกข์หมดสิ้น
เมื่อถึงถิ่นสิ้นสุดทางอย่างมีหวัง
ประสพผลจนสำเร็จเสร็จไม่ยั้ง
พอประทังพลังจิตชีวิตเรา
ขอเพียงแต่แน่ใจในตัวเอง
กระฉับเฉงเร่งไว้ไม่โง่เขลา
อย่าย้อนกลับลับไปไม่เห็นเงา
ผู้คนเขาเฝ้านินทาด่าติเตียน				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน