ปุถุชนคนข้องย่อมหมองหมาง ตกหลุมพรางเหยื่อล่อก่อบาปหนา รับกิเลสทางทวารผ่านเข้ามา แล้วปรุงค่าตามใจที่หมายชม เห็นเพียงกรอบ...รอบจำกัดไม่หัดเห็น สิ่งใดเป็นความงาม...ความขื่นขม สิ่งใดยั่วยวนเย้าเร้าอารมณ์ สิ่งใดข่มกิเลสได้ไม่รู้เลย จึงหลงไหลในซากอสุภะ ไร้ปัญญาที่จะมาเฉลย ที่กระทบพบเห็นนั่นนะเอย คำเฉลยบอกให้รู้รูปารมณ์ หาได้มีคนสัตว์มาจัดสรร หาได้มีชีวันที่งามสม คือสภาพที่ต้องหม่นหมองตรม เพราะไตรลักษณ์ครอบข่มอยู่ทุกกาล น่าสงสารนักหนาว่าบาปนัก หลงในปรักกิเลสเหตุสังสาร หลงไม่รู้เพราะขาดปัญญาญาณ ไร้สติครองกาลกระทบอารมณ์
13 มิถุนายน 2546 10:52 น. - comment id 146843
ไพเราะจังเลยค่ะ
13 มิถุนายน 2546 12:33 น. - comment id 146863
งามค่ะ ไพเราะมาก... คำที่เลือกมาใช้สวยมากค่ะ ................................................... :)
13 มิถุนายน 2546 13:45 น. - comment id 146884
แฮ่ะ แฮ่ะ
13 มิถุนายน 2546 21:18 น. - comment id 146962
น้อมใจเรียนธรรมครับพี่ดอกแก้ว สาธุ พิจารณาธรรมะแล้วละอายความยึดติดครับก็ขอน้อมเรียนรู้ครับ ขอให้ได้เห็นธรรมด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ อวิชาเป็นเหตุปัจจัยให้ สังขารไซร้ก่อเกิดตามติดหนา น้ำใช้ หนังสือ พุทธธรรม ของพระธรรมปิฎกขออ่านทวนก่อนครับ จะมาแจมใหม่ครับ