ทกฺขิณนฺติกา คาถา ปหาย โกธํภิขนฺติ มา ทยาลุโก วา เมตฺตาจิตฺตกํ ทยํ จ ปเณสุ สมฺปเร สปญฺญวา น จเรติ ทารุนํ ขันตีนีราศแกล้ว..........โกรธา ถึงซึ่งจิตเมตตา............ตริถ้วน หลบเร้นเข่นฆ่าสา-......ธุสัตว์ สัปปุรษเลิศล้วน............ละเว้นทารุณกรรม สัตตบุรุษผู้มีปัญญาละเว้นเสียยังความโกรธเป็นผู้ที่มีความอดทน ความกรุณามากนักย่อมเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่สัตว์ทั้งหลาย สัตตบุรุษผู้นั้นย่อมไม่กระทำทารุณแก่สัตว์