ยาวนานผ่านเวลา ช่างช้าน่าเหนื่อยหน่าย เพียงผืนภพกลบฝังกาย สิ่งร้าย-ร้ายคงหายไป หยุดคิดสักนิดก่อน ผัดผ่อนใจอ่อนไหว รับผิดชอบ...คำตอบใจ สำนึกไว้ให้คิดยาว คิดยาว-คิดสั้น คิดหยุดวันอันร้อนหนาว สู่ภพหน้าฟ้าสีพราว เพียงบางคราวเพราะร้าวราน โลกหน้าสีฟ้าใหม่ แน่ใจไหมว่าสีหวาน หยุดคิด-คิดนานนาน เพียงให้ผ่านจุดนั้นไป ยังอยู่ต่อไปเถิด หนึ่งกำเนิดนั้นยิ่งใหญ่ หนึ่งชีวิตสิทธิของใคร จงอยู่ใช้สิทธิของตน จงสนุกสุขในสิทธิ ใช้ชีวิตด้วยสุขล้น รับผิดชอบความเป็นคน ฟ้าหลังฝนอดทนรอ.