ลิลิตสุวรรณสาม : ร้อนอาสน์

ราม ลิขิต

๐จักอ้างจอมเทพผู้       พงศา
สืบเนื่องทรงนามสัก-         กะเจ้า
แวดล้อมสุรางคนา            แน่นขนัด
แปดหมื่นนางเหน้านั้น        แน่งฉวี
    ๐บุรีกุก่องแก้ว              กาลไสว
มณฑปวิมานดี                 ดื่นด้าว
สุกปานปลั่งไถง                งามส่อง
ดาดาษเทพท้าวถ้วน          ถ่องโฉม
    ๐ประโคมคับคั่งด้วย      ดีดสี 
ทิพย์ดุริยางค์โลม             ฉ่ำหล้า
สุนทรเทพวิถี                   ทางสุข
สรรค์เสกอยู่ซ่าซ้อง           สดใส
    ๐ตรัยตรึงศ์โทเทพดั้ง     แดนหาว
มิสกะระดะไพร                 พืชแต้ม
ปารุสกะพราว                   ปรางผ่อง
สวนจิตรแฉล้มล้วน            หลากเถา
    ๐นันทะทรเฒ่าล่วง        ลืมเฉย 
ปุณฑริกะเนา                   ตั่งตั้ง
นามบัณฑุเลาเฉลย           เรืองอาสน์
แค่เอกอินทร์ยั้งใช้             ชื่อมหา 
    ๐คุณาดิเรกรุ่ง              รังสี
สรวงส่ำสัตว์มิซา              เสพต้อย
จุติอุบัติมี                        มาแต่ง
กรรมเก่าดีด้อยคู่               ตะขอ
    ๐บรรทม ธ ที่แท่น        เรืองฐาน
ยุบยวบสำลีรอ                 บุร่าง
ศิลาอาสน์นิ่มศาน-           ติสุข
พลันแกร่งกระด้างเด้ง        ดุหลัง
    ๐ภวังค์สหัสเจ้า            แจ่มใส
อาเพศเกิดกระมัง             เจ็บนี่
ทิพย์เนตรส่องถึงไหน        สว่างนั่น
ทราบเลศเหตุลี้แล้ว           ร่ำเฉลย
    ๐จึงเอ่ยโอษฐ์ออกเอื้อน    องค์วิษ- ณุกรรม
สู่ล่างอย่าช้าเลย                  เกิดเรื่อง
จงใช้เทพฤทธิ์                     เรืองรุ่ง
ช่วยคู่คนเบื้องนั้น                 บัดนี้
    ๐จรลีตามตรัสเจ้า         จอมสวรรค์
สู่ฝั่งสามะคันธี                 เที่ยวท่อง
เพชรฉลูสอดเสาะสรร         แสวงที่
สบจิตจับจ้องแล้ว              ร่ายฤทธิ์
    ๐เนรมิตด้วยเทววิชา      เป็นเคหาหลังน้อยน้อย      เรียงร้อยหลายสรรพสิ่ง
กาสาพับนิ่งใช้นุ่งห่ม          กระเช้าใบกลมใส่ไม้ผล      แนวถนนสำหรับจงกรม
สระน้ำใสสมปริ่มกระสินธุ์    บริเวณทั้งสิ้นเตียนสะอาด   เทพจึงลีลาศดลสลัก
ผู้ใดจักอยู่ ณ ที่นี้              ต้องสมาทานดีเป็นดาบส    ปรากฏเด่นอักษร
สวยยิ่ง                           จึงสู่เมืองฟ้าด้วย              เดชสวรรค์/.