หยุดที่ใจ

ราชิกา

จิตเดิมเราอยู่นี้        ประภัสส์
คราที่ใจสงัด         ผ่องแผ้ว
หลุดพ้นเครื่องรึงรัด       กิเลส    นั้นแล
งามดั่งดุจดวงแก้ว          เพริศแพร้วแดนสรวง...ฯ
     จิตเดิมนั้นแน่แล้ว     ผุดผ่องแผ้ว.ณ.แดนไกล
ประภัสส์นิ่งในหทัย          ห้วงดวงใจของทุกคน
คราจิตนี้เริ่มเคลื่อน         พลันลอยเลื่อนจากเบื้องบน
ดุจดั่งกระแสชล                ไหลเวียนวนลงสู่ดิน
       จิตนั้นพลันได้พบ       เมื่อประสบและยลยิน
เครื่องรึงรัดมัดใจสิ้น         ยิ่งเริ่มดิ้นให้ป่วนใจ
กิเลส...คือตัวมาร               ที่คอยผลาญเติมเชื้อไฟ
เร่าร้อน...อยู่ภายใน          ใจสั่นไหวกายสะเทือน
       แม้เพียงตั้งจิตมั่น        สติ...นั้นจะคอยเตือน
ไม่ลุ่มหลงและแชเชือน       กลับลางเลือนเหมือนไม่มี
เมื่อ...หยุดอยู่ที่ใจ..             ปรับจิตให้ทันท่วงที
ใสนิ่งดั่งวารี                        จิตที่ดี..จะร่มเย็น
รู้ทัน...ในความคิด               ดับสนิทไม่ซ่อนเร้น
ปิดกั้นสิ่งที่เห็น                    ละว่างเว้นจิตวาวแวว
        จิตนั้น..พลันสว่าง         แจ่มกระจ่างและเพริศแพร้ว
ใสงามดุจดวงแก้ว                ใจผ่องแผ้วจากผองภัย
จิตสงบ..สะอาดนั้น                ส่องฟ้าพลันให้สดใส
ประดับในห้วงหทัย               หยุดที่ใจ...ของตนเอง...ฯ