ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง ในจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดาว จากแดนฟ้ามีน้ำค้างมาพร่างพื้น ใจฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างจากกลางหาว จากแดนฝันมีความฝันอันเพริศพราว ใจจึงกร้าวด้วยฝันอันยาวไกล ฉันเห็นฝันของบางคนตกหล่นหาย ตกกระจายเกลื่อนกล่นอยู่หนไหน สัมผัสค่าสัมผัสคำ...สัมผัสใจ จึงเข้าใกล้ค่าแห่งจิตนิจนิรันดร์ เพราะชีวิตใช่มีแค่ชีวิต ฟ้ามีฝนคนมีสิทธิ์จะคิดฝัน ตราบใดแสงจันทร์ยังจ้าคู่ตะวัน รุ้งความฝันจักทอทาบอิ่มอาบใจ ห้ามทุกปรากฏการณ์ห้ามปรากฎ ห้ามให้งดห้ามให้เกิดพอห้ามได้ แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ คงห้ามได้ถ้าชีวิต...ได้ปลิดแล้ว
ณรังษี 28 เม.ย. 2546 20:50 น. - ID 33149 
819
3
0
29 เมษายน 2546 01:41 น. - comment id 132704
สุดยอดงามคำ เลยค่ะ เพชรเม็ดนี้กำลังมาจรัสแสงในไทยโพเอมแล้ว พุดพัดชาจะเป็นกำลังใจตลอดไปในถนนสายฝันนี้ เหมือนดังคำที่คุณบอกไว้..ว่า ในโลกแห่งภาษา และอารมณ์ คำคมจะไร้ค่าถ้าปราศจากเพื่อนครับผม..ใช่เลยค่ะ และพุดพัดชาอยากเติมต่ออีกว่า ให้รักกันฉันท์พี่น้องผู้มีดอกไม้บานในหัวใจ..สวยใสงาม..ขอฝากบทกวีบทนี้จากใจต้อนรับนะคะ.. ลอยเรือเมฆเสกมนต์ฝันวันไทยโพเอม พุดพัดชา ลอยเรือเมฆเสกดอกไม้คล้องสายขวัญ หวานจากจันทร์วันได้พบจบด้วยหวาน ให้กวีไทยโพเอมใจเบิกบาน วันพบพานสมานฉันท์วันรวมใจ... ร้อยรวงดาวผูกสายเปลเฝ้าเห่กล่อม พวงพยอมค้อมดอกดวงร่วงกราวไหว มอบใจรักถักทอทองทุกดวงใจ ให้อภัยใจเป็นสุขทุกผู้คน... เริ่มต้นใหม่ด้วยดวงใจที่ใสสวย งามล้ำด้วยช่วยสานฝันอย่าสับสน เวทีฝันบรรเจิดจ้างามกมล คนเหนือคนลบหม่นหมองเฝ้าครองใจ.. คนเรานี้มีดีเลวทั้งสองด้าน อย่าร้าวรานผ่านบทเรียนสะเทือนไหว กระจกหกด้านคือคันฉ่องท่องขึ้นใจ คนเราไซร้ให้โอกาสพลาดเพียรจำ.. ดอกความดีผลิช่อรอฝนใหม่ กวีไทยใจใสสวยด้วยชุ่มฉ่ำ น้ำใจดีหยาดสายร่ายลำนำ ลืมรอยช้ำลบรอยเศร้าด้วยเข้าใจ... ถนนสายดอกไม้สายไยรัก ร่วมเรียงถักพักพิงเอนอิงไหล่ คล้องกมลคนช่างฝันพร้อมกันไป เป็นดาวใสสุกสว่างนำทางใจสู่ปวงชน..
29 เมษายน 2546 17:02 น. - comment id 132991
พุดพัดชา...น่าถนอมน้อมใจรัก หมายสมัครร่วมทางสร้างความฝัน กวีกลอนสอนใจให้ผูกพัน และสร้างสรรค์ฉันท์พี่น้องปองไมตรี... มาเพาะปลูกโปรยปรายสายเกสร ให้ผลิแตกไม้อ่อนบนทางนี้ และเติบกล้าไม้ใหญ่เป็นไม้ดี สร้างคำพจน์บทกวีให้แก่กัน..
4 พฤษภาคม 2546 10:58 น. - comment id 135083
หน้าส่วนตัว
..สวยงาม..
กับ..ความรู้สึก..
บทกวี.. ที่ให้..
มากมาย.. ที่เรนอยากได้..
ของพี่พุด.. ให้อ่อนโยน..
ของคุณ..ให้กล้า..
ให้พลัง..
ให้ฝัน...
กับจินตนาการ..
...รักจัง..
บทกวี.. ที่ลงตัว..
พุดพัดชา.&. ณ..รังษี..
..เรน..ขออนุญาต...นะคะ..
17 พฤษภาคม 2546 18:16 น. - comment id 138983
เป็นบทกวีที่มีค่ามากค่ะ...ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
