เตมีย์คำกลอน : จันทาเทวี

ราม ลิขิต

เสนาทั้งสิ้นยินดำรัส   
ทูลลาองค์กษัตริย์ประพัทธ์ไข
ม้าเร็วส่งแจ้งทุกแห่งไป   
โมทนาน้อมในนรากร
จึงองค์กาสีสันนิบาต   
นักสนมนุชนาฏราชสมร
ครั้นถ้วนภูวนาถประสาทพร  
อิฏฐอรแน่งอนงค์ตรงคดี
จงเธอทั้งหลายตั้งใจมุ่ง   
อำรุงเอาฬารบุรีศรี
นางใดบุตรเพริศบังเกิดมี   
สมบัติปัถพีมหิมา
จักมอบนางนั้นกำนัลหนัก  
ปิโยรสสืบศักดิ์แห่งพงศา
บัลลังก์พาราณสีกษัตรา   
หมายมอบภายหน้าสืบข้าไป
ชาวแม่หมื่นหกในปกเกศ   
ครั้นสดับภูธเรศประเวศไข
ต่างคนต่างเร่เทวาลัย   
บวงสรวงเทพไทไม่เว้นวัน
วิงวอนเทวาสาธุสะ   
ขอบุตระพึงมีที่ดีฉัน
จะถวายเครื่องเซ่นเป็นสำคัญ  
บนล่างแก้กันต่างขันพร
คืนวันผันล่วงบำบวงใบ้   
หาหนึ่งนางใดสมใจสมร
ผ่านเกล้ากาสีมีนิวรณ์   
รุ่มร้อนหฤทัยไม่เบิกบาน
พระมีโองการบรรหารหา   
จันทามเหสิพิษฐาน
ว่าน้องเราเจ้าพี่ฤดีดาล   
เศร้าหมองเหลือประมาณทุกวารมา
ใคร่มีโอรสยศญาติ   
สืบราชคงนครบวรขา
ฉันใดได้ชมสมอุรา   
น้องยาคิดอ่านประการใด
องค์จันท์ครั้นแจ้งฤทัยเจ้า  
ทูลผ่านเกล้าทรงธรรม์อย่าหวั่นไหว
อันประสงค์เจ้าพี่แต่นี้ไป   
หม่อมฉันขอรับใช้ให้ดังจินต์
พระนางโปรดให้หาทิชาชาติ  
ทรงบูชาพราหมณาตราชสิน
บำเพ็ญทานการกรรมล้ำนรินทร์  
เทวินทร์วัฒนา ณ ฤทัย
แล้วแต่งองค์ทรงขาวพราวพิสุทธิ์  
นิยุตยาตราศีลาใส
อุโบสถงดงามอร่ามใจ   
แน่วแน่มาในสมัยมี
ครั้นถ้วนครองธรรมกรรมบถ  
มธุรสจันทาโอภาสี
จึงตั้งสัตย์อธิษฐานขอการดี  
อันข้าจารีซึ่งศีลา
บันดาลสมมาดราชบุตร   
ยิ่งยงพงศ์สุดมนุสสา
จบถ้วนควรอรรถสัตยา   
นางกราบเทวาสวัสดี/.