เพราะชีวิตแขวนอยู่บนความอ้างว้าง ฉันจึงไม่มีทางมองเห็นแสงสว่างในวันพรุ่งนี้ เมื่อดวงตะวันของใจ....ที่ฉันมี คือเธอคนนี้...ที่ไกลแสนไกล การเดินทางที่มี...ที่เป็นฉัน ไม่อาจขาดความผูกพันจากเธอได้ ทุกอักษรแห่งบทกวีสะเทือนใจ ดูช่างว่างไร้....สิ้นเรื่องราว หากตะวันอบอุ่นต้องดับลง โลกของฉันก็คงต้องเหน็บหนาว การเดินทางตลอดมาช่างนานยาว คงหยุดทุกย่างก้าวด้วยน้ำตา หากเธอคืออุ่นเดียวในชีวิต ที่ฉันต้องยึดติดอยู่จนวันหน้า ก็โปรดอย่าดับแสงตะวัน...ด้วยคำลา เห็นไหมว่า...มันเจ็บร้าว...มากเพียงใด หากฉันต้องก้าวสู่ความโดดเดี่ยว โลกที่มีฉันคนเดียวคอยร้องไห้ สิ่งสุดท้ายจะไม่ขอเธอมากไป ขอมองตะวันของใจผ่านน้ำตา
10 เมษายน 2546 16:43 น. - comment id 124927
เศร้ามากเลยน้องรัก เข้มแข็งไว้
10 เมษายน 2546 17:32 น. - comment id 124967
Come a day live alone Will be die with a bone You had gotta gone I would still again alone
10 เมษายน 2546 19:50 น. - comment id 125006
ตะวันลอยล่วงลับกลับขึ้นใหม่ ด้วยห่วงใยโลกหนาวราวน้ำแข็ง แม้นตะวันในใจไร้สิ้นแรง คงมีแสงส่องกระจ่างทางสักวัน เพียงรับรู้ทุกสิ่งไม่นิ่งแน่ มีผันแปรตามกาลที่ผ่านผัน มีเกิดดับหลับตื่นชื่นโศกพลัน.. ก็มีวันน้ำตาลาแก้มนาง แบบว่า อยากจะปลอบใจด้วยคนนะจ๊ะ ~^_^~
10 เมษายน 2546 20:04 น. - comment id 125015
อีกไม่นาน..ก็เช้า เธอคงเหน็บหนาวไม่นานหรอกจ้ะ
10 เมษายน 2546 21:32 น. - comment id 125069
ค่ำคืนที่ยาวนาน มาร่วมรอให้คืนนี้ผ่าน เป็นเพื่อนเธอ
11 เมษายน 2546 10:57 น. - comment id 125384
ถ้าเป็นแสงตะวันจริง จะไม่ทอดทิ้งไปไหน ด้วยแสงแรงกล้าหรืออ่อน ก็จะถนอมโลกไว้ให้ตะวัน
19 เมษายน 2546 15:41 น. - comment id 128322
ตราบเท่าที่ทะเลยังมีคลื่น ก็อย่าหวังความราบรื่นจากชีวิต ตราบที่ท้องฟ้ายังคงกว้าง ...ฉันก็ยังอยากจะสร้างฝันอันสดใส.... ชีวิตนี้ช่างยิ่งใหญ่นัก มีชีวิตเป็นของตัวเธอ... ขอเธอจงใช้มันอย่างคุ้มค่า... ใช้ชีวิตบนทางฝัน..ฝันที่สวยงาม ตามที่ใจต้องการ..มิใช่มองจาก.. ความสำเร็จของคนอื่น... ขอจงอย่าทิ้งฝัน... เพียงเพราะอุปสรรค์..เพียงน้อยนิด..ที่ได้เจอ
23 เมษายน 2546 01:49 น. - comment id 130132
มาชื่นชมค่ะ