ออกเดิน (บทเรียนเขียนกลอน 5 ภาคเสียง กลอนกราว)

ม้าก้านกล้วย

ออกเดินด้วยหัวใจไม่อาจหวัง
สุ่มเดินด้วยพลังที่แกร่งกร้าว
เค้นหาสาระสุขทุกเรื่องราว
มาบอกกล่าวไว้ในกลอนเพื่อสอนคน
อยากมีหัวสมองที่ผ่องใส
อยากไปใช้ภวังค์เพื่อตั้งต้น
เก็บตวงวิชาการผสานชน
ขุดค้นภูมิปัญญาที่ว่า ดี
หากจำจะต้องจรทั้งบ่อนเหนือ
มิเบื่อทุกละหานสถานที่
ตักตวงสรรค์สาระประดามี
เผื่อมีมุกมังกรซุกซ่อนชม
ออกเดินด้วยพลังตั้งมุ่งหวัง
พลาดพลั้งหรือยังไงใช่โลกล่ม
กวาดปูทุกเส้นทางอย่างชื่นชม
บ้างล้มก็ลุกยืนฝืนก้าวไป
ไม่เคยหวังให้ใครจะได้เห็น
จิตใจนั้นร่มเย็นเช่นหาได้
เพียงพอสมถะชนะภัย
หากใครเห็นดีดั่งชี้ทาง
โปรดเดินมาด้วยช่วยสร้างสรรค์
จุดยืนนั้นมิไกลใช่เวิ้งว่าง
โปรดเดินก้าวมาหาหนทาง
ท่ามกลางผองประชาก้าวหน้าเดิน

(ม้าก้านกล้วย)
กลอนทางเสียงนี้ เรียกว่า กลอนกราว ใช้ในการเดินทัพ แบบเดินพาเหรด ในสมัยโบราณ นัยว่า เป็นทำนองของมอญ ซึ่ง ทางเสียง จะเป็น จัตวา โท สามัญ เต้น เต้น แล้ว ร้อง ตามแบบโบราณ ที่เรียกว่า ร้อง เย้ว เย้ว (เอ  ร้องยังไงนะ อ้อ นึกได้แล้ว ) ร้องแบบ เพลงกราว กีฬา ท่อนแรก ดังนี้
พวกเรานักกีฬา ใจกล้าหาญ
เชี่ยวชาญชิงชัย ไม่ย่นย่อ
คราวชนะรุกไล่ไม่รีรอ
คราวแพ้ก็ไม่ท้อ กัดฟัน ทน 
( ฮึม ตะ ลึม หึ่ม ฮึม)
ทางเสียง คือ
1. ท้ายวรรคสดับ ให้ขึ้นเสียงสูง คือเสียงจัตวา
2. ท้ายวรรครับ เป็นเสียงโท
3. ท้ายวรรครอง เป็นเสียงสามัญ
4. ท้ายวรรคส่ง จะเป็นเสียง เต้น เต้น (เสียงที่ผันวรรณยุกต์) แต่ไม่นิยมเสียงสูง เพราะ จะต่อท่อนลำบาก