ฉายชะวากฉากวุ้งเป็นคุ้งวิ่น ทะเลชินคลื่นเฉียงกรรเชียงฉาน ซัดระลอกกลอกเลียดละเอียดลาน ระทึกจารจดใจฤทัยจอง ไม่เคยหลับเย็นร้อนอาวรณ์ร่ำ บ้างก็ขำบ้างเขี่ยบ้างเสียของ รักพาชื่นลื่นพาชักมักช่ำชอง หากไม่ตรองต้องซังเตโดนเฮตึง อยู่ใกล้ใกล้ไกลกันรนมันก่อ รักเข้าขอแต่ไข้กลับไล่ขึง อยู่เขาเขียวรู้ค่าเหมือนหน้าคลึง ห่างก็ถึงใจแทบชิดแนบทาง ด้วยดวงจิตชิดจุดอุทธัจจับ ใดใดทับรับท้นวนเวียนถาง มันวอกแวกแหวกวับแวะรับวาง วิ่งระหว่างพันเวิ้งระเริงไว เห็นโกงกางก้างเก้งกระเตงเกาะ อยากหัวเราะให้ร่วนสำรวลไหล ต้นเป็นกลุ่มสุมก้อนเห็นพอนไกล เหตุไฉนชนชนักปักฉะนี้ มาแตกกลุ่มซุ่มเกลียดแล้วเสียดกลับ ฟันไม่นับสับแน่เพื่อนแห่หนี เลิกร่วมอยู่จู่แยกใจแหลกยี ประหลาดนี่หน่อเนื้อชอบเถือแนว กับรอยยิ้มเยิ้มหยาดมีดพาดหยัก แหละทายทักจรดท่องจ้องเชือดแถว พอเล่นกลคนกู่เขารู้แกว มือยังแมวคลานหมอบพินอบมา เพียงอยากใหญ่ไล่เหยียบศอกเสียบหยาบ ศิโรราบก็รุกไล่ไปเป็นหลา เพียงสรวลชื่นรื่นชื่อว่าลือชา ก็สุขาสุขขมอารมณ์คน จึงใจจ้าวครองจ้านคานกายจิก ใจระริกกายละล้าตาถลน ใจละล่องกายหลุกหลิกขาพลิกลน ใจประดนธรรมดีกายมีดาว ในภาพฉายเวิ้งฉากชะวากฉ่อง เห็นเชิงช่องรู้ชื่ออันอื้อฉาว นามอารมณ์สมอาลัยใส่เรื่องราว ทะเลยาวห้วงใหญ่ต้องใช้ญาณ/.
ราม ลิขิต 29 มี.ค. 2546 03:07 น. - ID 31411 
874
5
0
29 มีนาคม 2546 06:05 น. - comment id 119908
ขอรับเป็นประโยชน์ต่อผมยิ่งครับ
29 มีนาคม 2546 09:15 น. - comment id 119967
อ่าน ครับผม
29 มีนาคม 2546 12:06 น. - comment id 120065
หน้าส่วนตัว
ในภาพฉายเวิ้งฉากชะวากลิ่ว
อารมณ์ฉิว..เลือดพุ่ง..แต้มรุ้งแก้ม
แล้วบรรเลงถ้อยคำนำเหน็บแนม
เป็นของแถม..ให้ฟรี..ไม่มีเกรง
อย่างนั้นหรือเปล่า ..ทะเลอารมณ์
29 มีนาคม 2546 15:08 น. - comment id 120110
แต่งไปแต่งมาสำนวนคุณ ราม คล้ายๆคุณ สดายุนะเนี่ย
29 มีนาคม 2546 15:13 น. - comment id 120114
สวัสดีครับคุณน้ำ, คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์, คุณสีน้ำฟ้า ตอนเขียนน่ะผมเอาภาพจากที่ทำงานผม มาสาธยาย การแบ่งพรรคแบ่งพวก อยู่ด้วยกันแท้ๆยังไม่พูดกันก็มี บางคนก็ชอบประจบเจ้านายอย่างเดียวงานการไม่ค่อยทำ ไอ้คนทำก็ก้มหน้าก้มตาทำ แต่ไม่ค่อยมีคนเห็น เสียอกเสียใจก็เงียบๆอยู่คนเดียว ทั้งหมดมันเกิดจากอะไรก็ไม่รู้ แต่อย่างน้อยอารมณ์ของคนเรานี่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้อง เรื่องอื่นไม่ได้หมายเจตนาไปถึงครับ ขอบคุณมากครับ
29 มีนาคม 2546 15:22 น. - comment id 120119
สวีสดีครับคุณตะเอ๋า อ้าว!ตอบเสร็จส่งข้อความไปแล้วเพิ่งเห็นครับ ผมว่าต่างนะคุณสดายุน่ะจะลุ่มลึก ภาษาจะลูกกรุง (นุ่มนวลบาดลึก) ผมเองมันโฉ่งฉ่าง ภาษาออกลูกทุ่ง (กระด้าง ตีก็ตีกันเลย) แต่มุมมองอาจมีส่วนขบถคล้ายกันอยู่บ้างครับ ขอบคุณขอรับกระผม
29 มีนาคม 2546 17:54 น. - comment id 120148
ติดตาม ครับ มุมมองน่านับถือ ขออนุญาตนับ แล้วก็ ถือนะครับ แต่อย่าถือ ผมเลย อิๆๆ
30 มีนาคม 2546 04:11 น. - comment id 120309
สวัสดีครับคุณเชษฐภัทร วิสัยจร ผมเองก็ไปแอบนับเขามาเหมือนกันครับ ขอบคุณมากครับ
30 มีนาคม 2546 09:04 น. - comment id 120352
กิ..กิ.. นับซึ่งๆหน้าและก็ตามมาถือ ด้วยค่ะ .. หนักจังเลย ..
30 มีนาคม 2546 19:00 น. - comment id 120534
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ไปนั่งเจี๊ยะจิ้วที่ท่าแฉลบ จบ. ครับ มองออกไปเห็นเวิ้งวุ้ง แนวโกงกาง คลื่นทะเล ก็เลยเก็บมาเขียนอะไรเล่น แต่รูปแบบน่ะนับจากงานของคมทวน คุนธนู (ที่ผมแอบชอบ) ขอบคุณมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
