ร้อยโคลง : บาทกุญชร

ราม ลิขิต

๐เยื้องยาตรบาทดุ่มดั้น       กุญชร
เท้าสี่จตุลังค์                   ปกป้อง
บนหลังหนึ่งควาญคอน      คอยขับ
ประภาสนัยน์ผู้จ้อง           แจ่มชัด
๐ยาบเยิบขยับย่ำ           ยนต์แซง
คืนค่ำคนขนัด                 แน่นหล้า
ร้านรวงช่วงสีแสง             สุกส่อง
ดูปล่งปล่อยเท้าหน้า         แน่วถึง
๐มือถือปากท่องอ้อย         เอาเงิน
ออกโอษฐ์เลี้ยงช้างอึง       บ่นอู้
กล้วยหวียี่สิบเกิน              การหน่อย
ขานต่อรองร้องสู้              ซุ่มเสียง
๐ช้างใหญ่น้ำย่อยย่อม       ใหญ่ตาม
ห้าท่อนสองหวีเพียง          แผ่วอ้ำ
สองหูโบกเบียนขาม          ขออีก
หิวยิ่งโหยท้องช้ำ             ชอกเหลือ
๐สูญศักดิ์หนักฉีกหน้า       แหลกนาม
พงศ์เผ่าคเชนทร์เครือ       เอกข้าง
เคยยงยิ่งยุทธขาม           คราวศึก
กลับภิกขาคร้ามอ้าง         อดสู
   
๐พงไพรเพียงตึกตั้ง        ตระการ
คอนกรีตป่าใดดู             ดกด้วน
เติบต้นเต่งสูงตาล          ตึงบ่า
ใบบ่บงแท้ถ้วน              โท่หาย
๐คนควาญคุณค่าแค่       รังควาน
ไส้ขดคดคนควาย           แค่นค่า
อ้างคชอดขอทาน           ถูเหงือก
ยังยื่นยอแย้มหน้า           อีกหนอ
๐คนซื้อบุญเกลือกแล่น      บาปลอย
ดีจิตแต่พิษพอ                 นาคเพี้ยง
โมหันธ์หั่นคอหอย            คอยห่า
เรียกสุขสุกไหม้เกลี้ยง        กลบแถม
๐ขวัญเอยขออย่าเศร้า        โศกทรวง
จงเภทพิบัติแรม                 ห่างหล้า
สรรพางค์แง่งางวง             งามยิ่ง
ศรีสู่ทแกล้วกล้า                 เกียรติสาง
๐เยื้องยาตรบาทดิ่งดั้น       กุญชร
เท้าสี่ลับเลือนลาง             จากแล้ว
เป็นเบี้ยหนึ่งนาคร             โขกสับ
คืนค่ำเก็บรุ้งแก้ว               กักขัง/.