ปลง

จิรัฐิติกาล

เพียงอารมณ์ชั่วหวู้บ       ทายทัก
ให้ประจักษ์ถึงหลัก         ถ่องแท้
ต้องการ,อิจฉานัก          จึงทุกข์   หนักเฮย
จงรวบรวมสติแม้           มิได้ดังปอง
เขามีเรานั้นไป่               มีไม่
น้อย-มากจะเป็นไร         ปกติแล้ว
รูปสมบัติทรัพย์ไซร้        ของนอก  กายแฮ
บางสิ่งต้องมีแคล้ว-          คลาดบ้างธรรมดา
ใช่เขาเราทั้งหมด           สมบูรณ์แบบ
มีที่เสีย-ดีแทบ                ทุกถ้วน
อนิจจังติดแนบ               ชีวิต
สรรพทรัพย์ชีพล้วน        ดับสิ้นทุกราย
เกียรติยศเสียเสื่อมได้     เงินตรา
ลาภสรรเสริญนินทา         เพื่อนพ้อง
จักสูญห่างหายซา              บ ยั่ง ยืนเฮย
คงแต่ปัญญาข้อง               เกี่ยวได้ติดตัว
รวมพลังกล้ามั่น                บ่ หนีแหนง
ฟันฝ่าเลือดฉานแดง         ต่อสู้
มีวันสุขด้วยแรง                สมสั่ง ทำนา
ค่าไม่ด้อยด้วยความรู้        เป็นหยิ้งเหนือใด
เพียงอารมณ์ชั่วหวู้บ      ลอยลับ แล้วเอย
ด้วยประจักษ์คณานับ      ทราบข้า
ว่าเหนือกว่ามีทรัพย์        ไร้คิด ความนา
จักตระการแกล้วกล้า      อย่างหน้าภาคภูมิ