ขอเดินพัก ผ่อนคลาย หายเมื่อยล้า ชื่นกายา หย่อนใจ ในร่มสวน ต้นมะพร้าว รายเรียง เคียงขบวร ทิ้งความเร่ง รีบด่วน เบาบางบรรณ เสียงน้ำพุ ซู่เสียง สงค์สวรรค์ นกน้อยร้อย ลำนำ คล้ายขำขัน ได้รับลม โลมไล้ ใจเบาพลัน คล้ายร่วมกัน จำนรรจ์ กานท์กลอนครู ได้คลายเหงา คลายเศร้า เล้าฤทัย คือลมหายใจ แห่งสติ น้อมเพียรรู้ สัมผัสลึก ภายใน ปิติพร่างพลู สุขเย็นอยู่ เพ็ญเพียร รสพระธรรม อายครับขอจดศัพท์ไว้เตือนตน (ต่างกับครูสดายุ) บรรณ ปีก,หนังสือ,ใบไม้ ขบวร แต่ง,ประดับ สงค์ ความข้องอยู่,ความเกี่ยวพัน กานท์ บทกลอน
16 มีนาคม 2546 09:57 น. - comment id 115272
ตั้งสติได้หรือยังค่ะ ถ้าได้แล้วเดินทางต่อน่ะ ไปไหนกันดี ขอไปด้วยนะค่ะ ...แต่งเก่งจังค่ะ...
16 มีนาคม 2546 14:10 น. - comment id 115330
สตินั้น พลันก่อเกิด ดูพราวเพริศ ประเสริฐศรี อยู่ที่ใจ ของเรานึ้ สร้างชีวี มีสุขใจ.....ฯ ทุกอย่าง...สำคัญที่ใจของเราเองค่ะ..คุณน้ำ...