สังขารไม่เที่ยงแท้ เกิดเจ็บแก่แน่จริงนัก สุดท้ายที่พิงพัก ก็โดนกักอยู่ในกล่อง วนเวียนแห่งชีวิต โดนลิขิต ตามครรลอง อย่าเพียงแต่เมียงมอง คนเราต้องทำความดี สมบัติพัสถาน ที่ดินบ้านเมื่อมั่งมี วันใดลาโลกนี้ ไร้สิทธิ์ที่จะนำไป ไม่ได้แม้สักอย่าง ที่เคยสร้างสะสมไว้ ทางเดินที่ต้องไป ตามกรรมใครที่กระทำ
yayee 1 ก.ย. 2544 16:41 น. - ID 3052 
584
0
0
2 กันยายน 2544 07:47 น. - comment id 10396
เนื้อหาเห็นสัจจะธรรมตามธรรมชาติของสรรพสิ่งเลยนะyayee //**//จำกันได้ไหมน๊า...
2 กันยายน 2544 11:22 น. - comment id 10405
จำได้สิจ๊ะ...ฟา...ไม่ค่อยได้เจอะกันเลยนะ...ขอบคุณที่ยังแวะเข้ามา...//เราก็ยังแวะเข้าไปอ่านของฟาประจำนะ...
2 กันยายน 2544 13:25 น. - comment id 10423
สาธุ ! 3 หน ซาบซึ้ง ๆ
2 กันยายน 2544 14:44 น. - comment id 10432
อืม.....ซาบซึ้งด้วยคนค่ะ อิอิ
3 กันยายน 2544 08:50 น. - comment id 10517
อ่านแล้วทำให้ปลงดีเนอะ yayee เนี่ยเข้าถึง ธรรมมะได้ลึกซึ้งดีจัง
3 กันยายน 2544 11:36 น. - comment id 10537
จงคิดและทำในสิ่งที่ดี เมื่อยังมีโอกาส เห็นด้วยกับกลอนค่ะ
5 กันยายน 2544 00:47 น. - comment id 10657
เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า เจ้าจะมัวแต่สุขสนุกไฉน เจ้าก็มาตัวเปล่าจะเอาอะไร เจ้าก็ไปตัวเปล่าเหมือนเจ้ามา อันลาภยศเอาไปไม่ได้แน่ คงเหลือแต่ต้นทุนบุญกุศล ทิ้งสมบัติทั้งหลายให้ปวงชน ร่างของตนเค้ายังเอาไปเผาไฟ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
