คือ...บันทึกเรื่องราวของชาวโลก คือ...โศลกสำหรับใช้ขับขาน คือ...ลำนำคำหอมกล่อมดวงมาน คือ...รากฐานความรู้คู่ความดี มิใช่...เพียงเพ้อเจ้อหรือเผลอพล่อย มิใช่...คอยมุ่งร้ายคิดป้ายสี มิใช่...ซ่อนสับปลับสร้างอัปรีย์ มิใช่...มีเล่ห์กลฉ้อฉลใคร วรรณกรรมจารึกกับหมึกเปื้อน มีจุดเหมือนจุดแผกแยกแยะได้ สิ่งแรกคือคำประพันธ์กลั่นจากใจ สิ่งหลังไซร้แค่สำรากจากปากเลว
เวทย์ 12 มี.ค. 2546 12:10 น. - ID 30493 
1123
10
0
12 มีนาคม 2546 12:53 น. - comment id 114082
หน้าส่วนตัว
นับถือคับนับถือ
กระผมขอคารวะเป็นศิษย์
เหนือคำบรรยายเจงๆ..คร๊าบ
(จากใจจริง) ... ^_^
12 มีนาคม 2546 13:10 น. - comment id 114094
o____* อยากให้อาเรนมาอ่านนะคะ.. คงเป็นกำลังใจให้ได้ อีก อักโข
12 มีนาคม 2546 13:51 น. - comment id 114113
สุดยอดเลยค่ะ กับทุกๆๆความหมายในคำกลอนนี้
12 มีนาคม 2546 16:18 น. - comment id 114137
ความแตกต่างงานประพันธ์จากความคิด สิ่งไหนถูกสิ่งไหนผิดแยกแยะได้ จารจารึกรจนาออกจากใจ แปลกแยกไปผิดพลั้งในบางที
13 มีนาคม 2546 11:39 น. - comment id 114386
ขอบคุณทุกความคิดเห็น แต่ รักคุณคับ คงต้องการบอกว่าขอคารวะเป็นครู หรือ ขอฝากตัวเป็นศิษย์ กระมัง? ควรตรวจสอบความหมายของคำทุกครั้งนะ
13 มีนาคม 2546 19:11 น. - comment id 114508
๑๑๑สิ่งแรกคือคำประพันธ์กลั่นจากใจ๑๑๑ ๑๑๑สิ่งหลังไซร้แค่สำรากจากปากเลว๑๑๑ ขออนุญาติ จำกลอนครู ครับ วรรณกรรม..จารึก..แสนสูงส่ง หมึกเปื้อนคง...ดำเปรอะ...เลอะใจคน ขอชูเชิดคุณค่า....อาจารย์กลอนด้วยคน ยากดีมีจน....สุขล้น...เพราะกลอนครู ชอบครับ
13 มีนาคม 2546 21:42 น. - comment id 114550
สิ่งแรกคือคำประพันธ์กลั่นจากใจ สิ่งหลังไซร้แค่สำรากจากปากเลว ความหมายดีครับ
13 มีนาคม 2546 22:46 น. - comment id 114583
...คำประพันธ์คือบันทึกของชาวโลก คำกลอนสนุกสุขทุกข์เศร้าเป็นไฉน คำกลอนอาจกลั่นหรือไม่กลั่นมาจากใจ คำกลอนไทยฝากมอบไว้อยู่คู่แผ่นดิน...
15 มีนาคม 2546 17:20 น. - comment id 115136
น้ำ, ต่อง และร้อยกรอง หวังว่ากลอนชิ้นนี้จะให้ข้อเตือนใจนะ
16 มีนาคม 2546 06:40 น. - comment id 115251
ทุกครั้ง..ที่หมดพลังฝัน...
หลายวัน..ที่วนเวียน..เข้ามาอ่าน..
เพื่อสร้างฝัน..ที่แสนหวาน..
ขอน้ำตาล..(กลูโคส..)..ให้กับตัวเอง...
..แค่อยากฝัน..
แค่อยากบรรเลง..
แค่อยากระเลง..
เปลี่ยน..ตัวเอง..ก็เท่านั้น..!!
ความเข้าใจ..
ขอแค่ในหนึ่งวัน..
คงแค่..ความฝัน..
อยากได้วัน..สดใส.(.กลับคืน)..
...วาดท้องฟ้า..
..วาดตา..สดใส..
วาดความ..ในใจ..
วาดให้...ช่องว่าง..ที่กลับมา..
.......
กราบขอโทษ..ผู้ใหญ่ที่ใจดี..
ด้วยมีเมตตา..สอนสั่ง...
ทุกอย่าง..ขอจดจำ..
กับคำ...ที่เมตตา..
......
หลายครั้ง..ที่เข้ามาอ่าน..
แต่..ไม่กล้าโพส..
แค่..ความรู้สึก..กลัว..
อย่างที่เคยเป็น...
กลัว..
ที่จะทำให้...เดือดร้อน..
วิธีการ..ที่ลุงเวทย์สอน..
เป็นวิธีการ..ที่ดีมากนะคะ...
เรนยินดี..พร้อมที่จะรับ..คำติ..จากลุงเวทย์..
มากมาย..กับคำสอน..ในบทกลอน..
ที่ลุงเวทย์แต่ง..ให้เวลา...และโอกาส...กับเด็กๆ..
ให้ฝัน..ที่ไม่สะดุด...
เรน..อยากกราบ..สวยๆ.. จากความรู้สึก..จริงๆ..
..ช่องว่าง..ที่พบ...
เรนทำ..หล่นหาย..
....
....
16 มีนาคม 2546 06:48 น. - comment id 115252
อาจไม่มี..บทกวี..ที่ไพเราะ..
แค่...ความรู้สึก..ที่เรนอยากบอก..
นั่งนึก..บทกวี..ต้งกะตีสาม...
เดี๋ยวนี้.. หกโมงเช้า...
เรนก้อแต่ง..ไม่ได้...
..ขอเป็น..ความรูสึก..ของเด็กๆ..
ที่ขีดเขียน..ความในใจ...
เรนรู้..ลุงเวทย์ใจดี..
เรนคงไม่โดนดุ...
หรือถ้าดุ.. เรนก็พร้อม...
กับคำดุ..ที่มีเมตตา..
เรน..พร้อมจะแก้ไข..
...เคารพ..มากมาย...
จดหมาย..จากเด็กหญิง...เรนจัง...
16 มีนาคม 2546 07:55 น. - comment id 115261
แปลกจัง..
..กลับมา..อีกครั้ง...
..ขออนุญาต.. เก็บ...ในไดอารี่ของเรน..
เพื่อ..เป็น..คำสอน..ที่ดี...
.กับบทกวี.. ที่เป็นกำลังใจ...
กับทาง..ที่ผ่าน...
พยายาม..จะเรียนรู้...
..คำสอน..ที่ดี..
กับ..ความต่าง..
ของคน...
ชอบจังคะ.....
มีจุดเหมือน...จุดแผก..แยกแยะได้
สิ่งแรกคือ..คำประพันธ์...กลั่นจากใจ
สิ่งหลังไซร้...แค่สำราก...จากปากเลว...
...
..
16 มีนาคม 2546 19:30 น. - comment id 115390
ไข่เจียวสรุปกับตัวเองเลยนะคะ ว่า ... .... โชคดี ที่ได้มีโอกาสรู้จักกับครูเวทย์ ....
17 มีนาคม 2546 09:06 น. - comment id 115537
บอกตามตรงนะว่าลุงเองยังไม่ถึงขั้นเป็น ครู หรอก เป็นได้เพียงนักเรียนรุ่นพี่ ที่หวังดีต่อรุ่นน้อง อะไรที่เคยเรียนรู้มาก็มาบอกต่อ ผลงานที่เอามาลงก็แค่พอดูได้ ไม่ได้เลอเลิศอะไร เพียงแต่ลุงถือคติว่าต้องพิถีพิถัน คือเขียนเองอ่านเองอย่างเคร่งครัด ตรงไหนขัดแก้ไขให้ถี่ถ้วน สุดท้ายแล้วถ้าไม่ดีเท่าที่ควร จบกระบวนตรงตระกร้า..อย่าเสียดาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
