น้องยิ้มแต้ตั้งไข่เดินไปล่ม เตาะแตะต้มไข่กินยินคำหวาน เสียงใครขรมถมเถเห่ไข่คลาน ยืนไม่นานไข่ตกดินอดกินกัน เขามือป้อล่อเป้าน้องเจ้าอยู่ หน้ายู่ยู่ยิ้มย่องคล่องขยัน แขนระริกจิกพื้นก่อนยืนยัน ขาแข้งสั่นก้าวสู่สู้ถึงเซ แต่ช้าแต่แห่ยายมาพาไปไหน เจ้าเดินไปลุกลนคนจ๊ะเอ๋ เขาวางยายตรงศาลาหน้ายี่เก เจ้าปัดเป๋เปียกปวกเหมือนหยวกยนต์ นับสิบครั้งตั้งท่าทายท้าไต่ ล้มลุกใหม่มั่นเหมาะจำเพาะผล เนื้อขาวขาวยาวลอกถลอกจน แดงจะด้นคนดีวิถีดาว เจ็บย่อมเจ็บอยู่บ้างหนทางโลก โชคอับโชคผุดพร่างอยู่กลางหาว สู้ไม่สู้ดูสั้นแต่มันยาว ปาดน้ำตาสักคราวหากหนาวใจ ด้วยชีวิตจะเริ่มใหม่ในวันพรุ่ง แรมจะรุ่งเต็มเดือนเมื่อเคลื่อนไหว มีสายัณห์ย่อมอรุณวนหมุนไป ไม่มีใครจะเหว่ว้าจนอาจินต์ เห็นเด็กน้อยตั้งไข่ในวันหนึ่ง กระแทกตึงตั้งวัยใจถวิล เจ้าตุ๊กตาล้มลุกเฝ้าคลุกดิน ยิ้มยังดิ้นประดับหน้าตั้งท่าเดิน/.
ราม ลิขิต 4 มี.ค. 2546 13:22 น. - ID 30133 
1517
6
0
4 มีนาคม 2546 15:42 น. - comment id 112108
นาฏกรรม
4 มีนาคม 2546 17:21 น. - comment id 112120
อืม....มันก็จริงอ่ะคะ เหนื่อย ๆ มาเห็นเจ้าหลานตัวแสบ ทำท่าตั้งไข่ ก็เห็นความพยามของหลานดีอ่ะ แร้วโต ๆ อย่างทะเล ก็ต้องไม่หมดความพยายามช่ายมะคะ
5 มีนาคม 2546 01:23 น. - comment id 112225
สวัสดีครับคุณตะเอ๋า, คุณทะเลใจ ผมคิดว่าคนเรานี่ผิดหนึ่งครั้งเป็นครู ผิดสองครั้งเป็นอาจารย์ สามครั้งขึ้นไปอธิการบดีเลยครับ (เย้าเล่น) ผมเห็นด้วยกับคุณทะเลใจมากเลย ความพยายามก็คือความพยายาม ที่จะนำเราไปไหนๆตามที่เราตั้งใจเอาไว้ ทว่าเราจะต้องมีกำลังใจคอยยันไว้ข้างหลังด้วย แต่ผมมักถูกเพื่อนเอาเท้ายันอยู่เสมอ อันนี้ไม่ใช้กำลังใจนะคะรับ
5 มีนาคม 2546 05:30 น. - comment id 112234
... บางที .. บางเวลา .. มันก็ล้านะคะ ... เฮ้อ ! ... ขออนุญาตเก็บไว้นะคะ ( ขอบพระคุณค่ะ )
5 มีนาคม 2546 11:17 น. - comment id 112284
ได้แรงบันดาลใจมาจากไหนครับเนี่ย ขออนุญาตเก็บด้วยคน
5 มีนาคม 2546 11:27 น. - comment id 112286
งดงามวิจิตรมากครับคุณ ราม
5 มีนาคม 2546 11:28 น. - comment id 112287
ไม่ได้เก็บแบบ เสือข้ามทุ้งนะ เดี๋ยวผมโดนยิง แหะ ๆๆ
5 มีนาคม 2546 23:14 น. - comment id 112431
ก็คงประสบการณ์เลี้ยงมาหลายคนน่ะแหละ แต่ว่าชีวิตคนเราถ้ารอพรุ่งนี้ถึงจะเริ่มใหม่มันก็จะสายไปนะท่านราม ต้องเดี๋ยวนี้แล้วล่ะ
5 มีนาคม 2546 23:28 น. - comment id 112438
มาชมด้วยคนครับ ชอบ
6 มีนาคม 2546 03:02 น. - comment id 112461
สวัสดีครับคุณไข่เจียว, คุณเชษฐภัทร วิสัยจร, คุณปุถุชน, คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์, คุณน้ำ ต้องขออนุญาติเล่าว่า ผมได้อ่านสายลม แสงแดดของคุณวิลาศ มณีวัตตอนที่ชื่อ วิธีชนะทุกข์และสร้างสุขของเขา คือรักตัวเองให้น้อยที่สุด แล้วความทุกข์ต่างๆ จะลดน้อยลงไปมาก คุณวิลาศได้พูดถึงสุภาษิตอิตาเลี่ยนชีวิตจะเริ่มใหม่ในวันพรุ่งนี้ ฟังดูผมก็เก็บเอามาคิด ก็เห็นจริงอย่างคุณฤกษ์พูดนะครับ ว่าต้องทำเดี๋ยวนี้ ทำวันนี้ อย่างไรก็ตามคุณไข่เจียวก็ได้บอกว่าบางทีก็ล้า การล้าอาจทำให้เราเคร่งเครียดมากและอาจพลาดได้ ซึ่งเมื่อพลาดหากเรายังมีพรุ่งนี้อยู่เสมอ เราจะไม่มีวันแพ้เลย ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้เกียรติกับบทกลอนชิ้นนี้ ดีใจและยินดีมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
