ริ้วรอยของกาลเวลา บาดแผลจากการเผชิญโชค กี่ฝนฟ้า กี่ทะเลคลั่ง ยังคงเดินทาง เพราะชีวิตไม่เคยหยุดนิ่ง และการเรียนรู้ไม่เคยหมดไปจากชีวิต ..ตราบที่ยังมีลมหายใจ บนเรือนร่างที่เก่าคร่ำ มีริ้วรอยของจากการแสวงหามาอย่างนับไม่ถ้วน และยังพร้อมเสมอที่จะประทับ รอยประสบการณ์ใหม่ ไว้บนเรือนร่าง
27 กุมภาพันธ์ 2546 09:22 น. - comment id 110885
ดีครับ บทบันทึกแบบนี้
27 กุมภาพันธ์ 2546 17:40 น. - comment id 111015
บางกาลเวลาแฝงสุข บางกาลเวลาแฝงเศร้า แนทุกๆอณูของกาลเวลา คือความทรงจำ แต่จะจดจำหรือลบลืมก็อยู่ที่เจ้าของกาลเวลา Time Dishes, laundry, mopping. Theres never enough time. Cooking, cleaning, shopping. Theres never enough time. These kids keep me hopping! Theres never enough time. No, not now, Im on the phone. Theres never enough time. I told you to leave that alone. Theres never enough time. Just wait until your Dad gets home! Theres never enough time. No time for stories, no time for hugs. Just fold the clothes and sweep the rugs. No time to color, no time to talk. The dog still needs her morning walk. No time to rock, no time to play. These chores wont just go away! Theres never enough time.
5 มีนาคม 2546 10:09 น. - comment id 112271
^*^ ^*^ ^*^........ตามมาอ่านจ้าาา....^*^ ให้แง่คิดที่ดีจังเลยค่ะพี่นกนํ้า ^*^...............^___^...............^*^