จิตรทุกข์

จิตรทุกข์
ขุ่นมัวหัวเสียเริ่ม.......ยามเช้า
เศร้าหมองโศกสัน......จนสาย
ยุ่งวุ่นหวั่นไหวหมุนไป.....เมื่อเที่ยง
ไม่สงบโกรธผูกโกรธ........ยามบ่าย
ลบหลู่ตีเสมอริษยาตระหนี่....ยามเย็น
ความลวงโอ้อวดหัวดื้อ........ตลอดราตรี
ขอมิตรจงถึง.....ซึ่งความไม่มี.......เหล่าจิตรนี้เทอญ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

น้ำ 22 ก.พ. 2546 16:13 น. - ID 29671

802

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/29671 ที่มา: - , น้ำ

comments powered by Disqus

ตุ๊กตาไล่เหงา

23 กุมภาพันธ์ 2546 13:52 น. - comment id 110189
```
ทุกตลอดวันเลยนะท่าน....
```

รหัสสมาชิก3898-น้ำ

23 กุมภาพันธ์ 2546 22:10 น. - comment id 110301

คงทุกข์ไม่นาน....
เพราะมีท่าน..ตุ๊กตา...มาไล่ทั้งเหงา....และทูกข์
ขอบคุณครับ

ราชิกา

3 มีนาคม 2546 18:49 น. - comment id 111903

กิเลสเหล่านี้..เป็นสิ่งที่ควรจะหลีกพ้น..เพื่อใจของเราจะได้มีความสุขค่ะ.

ราชิกา

3 มีนาคม 2546 19:13 น. - comment id 111912

กิเลสนี้  อยู่ที่ใด  ให้ครุ่นคิด
อยู่ในจิต  ของผู้ใด  ใคร่อยากถาม
หากหลีกพ้น  ไม่หมองมัว  ชั่วคอยตาม
คือความงาม  แห่งจิตใจ  ใสร่มเย็น

เป็นความสุข  ที่มีได้  ทุกขณะ
คือพุทธะ  ปฏิบัติตาม  ยามทุกข์เข็ญ
พลังใจ  ก่อเกิดให้  ทุกเช้าเย็น
เฉกดั่งเช่น  ความดี   ที่ใจเรา...ฯ

มอบกลอนบทนี้ให้คุณน้ำค่ะ
(ราชิกาทำตามสัญญาที่ให้ไว้แล้วนะคะ)

+ comment แสดงความคิดเห็น