ไม่ได้ตื่นขึ้นมา เพียงเพราะว่าตะวันขึ้นใหม่ แต่ลมหายใจต้องเป็นไป ต้องเขียนนิทานชีวิตเรื่องใหม่อีกหน อยู่ภายใต้การควบคุมของตะวัน..ท่ามกลางผู้คน แม้เหนื่อยและสับสนก็ยังต้องเริ่มต้นพร้อมตะวัน ฉันเป็นแค่ อณูฝุ่นควัน ที่ฝันเป็น รับรู้ด้วยความรู้สึกและการมองเห็น..ทุกความไหวหวั่น เรียนรู้ด้วยหัวใจ ปรับเปลี่ยนตัวเองไปในแต่ละวัน เพื่อจะไม่เป็น อณูฝุ่นควัน ที่ใช้ความฝันแค่ล่องลอย ขอบคุณดวงตะวันที่ยังอบอุ่น ปลุก อณูควันฝุ่น ให้ตื่นขึ้นมาอย่างค่อยๆ ชีวิตยังได้เดินทาง ฟ้ายังสว่างแม้ใจเลื่อนลอย อย่างน้อยตะวันก็ทำให้กล้าคอย..เผื่อความสุขแม้เล็กน้อยจะมากับตะวัน
21 มกราคม 2546 22:58 น. - comment id 105856
ไปเรียกตะวันมาเร็ว ๆๆๆๆๆๆ อิอิ
22 มกราคม 2546 05:03 น. - comment id 105860
^_^ มียังแคร์ ก็ต้องตามติดด้วยแพรวา..อิอิ ....................
22 มกราคม 2546 08:38 น. - comment id 105878
มีแพรวา ก็ต้องติดตามด้วยผู้หญิงสีม่วง หุหุหุ คิดถึงว่ะ คิดถึงๆๆๆ ไปหาตะวันกันที่ถนนพระอาทิตย์มั๊ยพี่ๆ อิอิ
22 มกราคม 2546 09:17 น. - comment id 105888
มีกำลังใจดีจังเลยค่ะ
22 มกราคม 2546 09:45 น. - comment id 105889
ขอให้กำลังใจนี้ส่งถึงใครอีกหลายๆคนด้วยนะคะ
23 มกราคม 2546 13:13 น. - comment id 106108
...คืดถึงจางงงงงงงงงงง
24 มกราคม 2546 06:40 น. - comment id 106211
ชอบกลอนเพราะของยังแคร์จ้ะ.....คิดถึงนะจ้ะ @^_^@
28 มกราคม 2546 17:02 น. - comment id 106761
ตราบใดที่มีตะวัน เราก็ยังมีวันพรุ่งนี้ให้เริ่มต้นเนอะ
28 กุมภาพันธ์ 2546 12:29 น. - comment id 111138
ตื่นมาคิดว่าชีวิตจะทำไงดี กับคนที่ไม่มีหัวใจ..... ความรักของฉันจะดำเนินอะไรต่อไป ขอให้เป็นไปดั่งเช่นตะวันแดง