บางอย่าง..ในความฝัน ฉันเอื้อมมือคว้ามัน..เอาไว้ กี่ครั้งที่..ยื่นมือ..ออกไป ฉันคว้าได้..ดั่งใจ..ต้องการ ทุกครั้งที่..หลับตา ฉันพบได้ว่า..เป็นเวลาที่..แสนหวาน ไม่อยากให้..ฝัน..นั้นผันผ่าน อยากจะหลับ..เนิ่นนาน..ตลอดไป แต่แล้ว..ทุกครั้งที่..ลืมตา รู้สึกตัว..ตื่นมา..คราไหน บางอย่าง..ก็เหมือนหมอกจาง..บางไป ครั้น..คลายมือออกมาเมื่อไหร่..... .....กลับพบว่า..ไม่มีอะไร..ในกำมือ .............................................
20 มกราคม 2546 18:34 น. - comment id 105596
แต่ลองสัมผัสด้วยหัวใจดูสิ ....อาจรับรู้ได้นะ @จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากินจากก้อนเดียวกัน จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคน มีโอกาสในการอยู่โดดเดี่ยว ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้ และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันมากนัก เพราะว่าเสาของวิหาร ก็ยืนอยู่ห่างกัน และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้ เรื่อง The Prophet คาลิล ยิบราน
21 มกราคม 2546 00:06 น. - comment id 105646
ไม่เห็น อาจไม่ได้แปลว่าไม่มีเสมอไปนะ
21 มกราคม 2546 12:26 น. - comment id 105719
ไปดูหนังเรื่อง a walk to remember มาก มีตอนหนึ่งนางเอกพูดว่า ความรัก เป็นอะไรที่เหมือนสายลม we can feel it but we cant see it. ชอบประโยคนี้มาก
21 มกราคม 2546 14:00 น. - comment id 105747
มาให้กำลังใจค่ะ
21 มกราคม 2546 16:44 น. - comment id 105768
เวลาอันแสนหวานผ่านไป รวมถึงเวลาอันแสนเศร้าด้วยนะ เวลายุติธรรมกับทุกสิ่ง ให้เวลาเท่ากัน โอยพูดไรเนี่ยเรา..
21 มกราคม 2546 19:46 น. - comment id 105814
ไม่เข้าใจ