หน้าส่วนตัว
ครั้งหนึ่งนั้นฉันเดินบนปุยฟ้า เดินท่ามกลางเวหาอันกว้างใหญ่
เกิดเป็นเทวดาแสนสุขใจ ทำอะไรอำเภอใจในทางดี
โลกเรานี้บางคนว่านรก สกปรกหมกไหม้ไร้ราศี
เพราะคนเรานั้นขาดกระทำดี จึงไม่มีความสุขสำราญใจ
ถ้าคนเราลองทำกรรมดีบ้าง ช่วยกันสร้างโลกนี้ให้สดใส
เหมือนฉันเดินท่ามกลางปุยฟ้าไกล แสนสุขใจศาสวัตเพราะทำดี
นาคสังวัจฉร 4 ม.ค. 2546 10:25 น. - ID 27884 
484
2
0
4 มกราคม 2546 10:26 น. - comment id 103174
สำหรับกลอนบทนี้ก็เป็นบทแรกของหนูเองค่ะ คิดว่าจะพยายามพัฒนาฝีมือต่อไป ยังงัยก็ฝากให้เพื่อนๆช่วยเป็นกำลังใจให้หนูต่อไปด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
4 มกราคม 2546 12:18 น. - comment id 103184
....ผมเข้ามาเยือนครับ...เป็นบทแรกที่เริ่มต้นด้วยดี...ดีแล้วครับ...หากพยายามผมขอให้เป็นตัวของตัวเองนะครับ...คนเราเลือกเกิดไม่ได้..แต่เลือกทำในสิ่งที่ควรที่ดีและงดงามได้...ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้ครับ....
.....สวัสดีครับ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
