๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ จรจากพรากถิ่นนี้..............น้ำตา เนืองนอง หมายมั่นหลบอุรา...................ซ่อนไว้ เพียงพักผ่อนกายา...............ยามเหนื่อย เพราะพ่ายพิษกาลไซร้.........อ่อนล้ากำลังฯ ๏ ยังรักพันผูกล้ำ.................โคลงกลอน ถ้อยคำทุกบทตอน...............แต่งไว้ อาจด้อยมิศุภร.....................เลอค่า กวีมัดใจให้...........................ติดห้วงห่วงคำฯ ๏คลายเรื่องรุกรุมล้ำ...........จักคืน มานา หมายมั่นรักแผ่นผืน.............แห่งนี้ ขอจงช่วยหยัดยืน................อยู่อย่าง ยืนยง อบอุ่นอวลอย่าลี้..................หลบร้างจากกันฯ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏ ๏
15 ธันวาคม 2545 21:04 น. - comment id 100973
^J^ ............... เป็นงงจริง ๆ จะไปไหนเหรอ...ไอซ์...?
15 ธันวาคม 2545 21:33 น. - comment id 100976
ป่าวไปไหนหรอก แต่พี่ชายเขาอยู่ไกล น่ะ .. เจ้าลิงแก้มป่อง อย่าเศร้าดิ ..ยิ้มไว้นะจ๊ะ
16 ธันวาคม 2545 06:54 น. - comment id 101002
พี่ไอซ์ค่ะ.. ..เกิดรัยขึ้นหรอค่ะ... ..เรนม่ายเข้าจัย.. ..ยิ้มนะค่ะ.. คนดี.. เรนขอร้อง.. ..อย่าเศร้า.. อย่าไป.. .. บางอย่าง.. ที่เรนม่ายเข้าจัย.. ..โปรดบอกเรน.. เรนรัก.. พี่ไอซ์.. นะค่ะ..
16 ธันวาคม 2545 11:13 น. - comment id 101019
ขอบคุณและขอบคุณ เขียนกลอนสดบทนี้ตอนสีฟ้าหม่น ตะวันบนนภาหลบหนีหาย เมฆครื้มลมหนาวพัดรายรอบกาย เฝ้าคนึงลมหายใจใครบางคน หนาวกว่าหนาวยิ่งหนาวจิต ดวงใจคิดถึงเธอทุกแห่งหน หอมดอกพุดติดต้องมาระคล ขอให้ลมพารักส่งหาเธอ ขอบคุณทุกดวงใจอันเป็นที่รักนะคะ ที่ให้กำลังใจ ตอนนี้ไฟทำท่าจะหรี่ๆแบบพรระวีและหนู่ไอซ์เลยค่ะ แค่ไม่อยากให้สิ้นเชื้อเลยคอยมาเติม.. คิดถึงบ้านเกาะมากค่ะ อยากกลับไปนอนเคาน์ดาวน์ตอนปีใหม่ไปรับแสงสนธยาและรอท่าอรุณรุ่งที่ชายทะเลที่บ้าน... ไปเก็บดอกลั่นทมมาเคลียใกล้หูและดูดาวพรายที่ใกล้ตาราวกับว่าจะคว้าไขว่ได้เลย... คุณอักขระคะ.. ชื่นใจกับน้ำใจมากเลย มีหนุ่มน้อยในดวงใจพุดพัดชาเขาอยู่ที่ครีฟแลนด์ค่ะ และเราคิดถึงเขาเหลือเกิน..ยิ่งใกล้วันคริสมาสนะคะ พรระวี...สักวันคงได้ไปหาดวงใจพี่ที่นาสารจากลามานานจะ12ปีแล้ว..และหวังเค้าคงดีใจที่ได้พบค่ะ ด้วยรักและซึ้งใจนะคะนี่คือของขวัญยิ่งใหญ่ที่พุดพัดชาได้รับจากทุกคนที่นี่ค่ะ ปีนี้ปีที่สองแล้วนะ
16 ธันวาคม 2545 15:56 น. - comment id 101081
เอาอีกละ เพ่อ๊ายซ์ พักนี้บ้าโคลงนะ อิอิ
16 ธันวาคม 2545 18:06 น. - comment id 101112
เขียนโคลงคลายขุ่นข้อง..............ความคิด เรียงอักขระวิจิตร.......................แจ่มชี้ ถึงนานหน่ายเพียงนิด................บ่ห่อน...เห็นเฮย จรจากพรากถิ่นนี้.......................ห่อนได้ฉันใด. .
16 ธันวาคม 2545 22:40 น. - comment id 101149
วันนี้มาส่ง วันหน้ามารับนะ บางครั้ง เราก็ต้องการเวลาอยู่กับตัวเอง ...อืม...เข้าใจๆ ด้วยรัก และ ห่วงใย เสมอ ~^_^~