ณ ตอนนี้กลีบดอกออกเพ่งสีสด เปร่งงามงดอดแข่งหมู่คู่ผีเสื้อ ดอกตะวันแรงเร่งเก็บจับสัตเรื่อ มิอาจเอื่อความเด่นดีพลีออกตัว รพีจ้องดอกตะวันที่กล้าเก่ง บรรเลงงามรจิตเอกท่ามทุ่งทั่ว สง่าผ่องอองระยิบสัตว์พันพัว สุริยาหน้ามืดมัวกำจัดมัน ดูดกลืนกินกัดเกาะสีออกร่าง ตลอดทางตลอดวันรพีขัน กระโดดงับดับรัศมีดอกตะวัน ต้องตัวพลันเหี่ยวเฉ่าเน่าตะวันทาน ครั้นแสงฟ้ามืดลงอัมพรลับ ตะวันกลับทิ้งไม้น้อยสะอื้นสาน ทานตะวันไม่อาจเก่งดั่งครั้งวาน เหตุใดกาล ณ บัดนี้ เปลี่ยนรูปลง ?
10 ธันวาคม 2545 20:49 น. - comment id 100143
ยังมีพิมพ์คำผิดอยู่บ้างนะ ที่บทแรกจ้ะ.. เป็นกำลังใจให้เยาวชนคนเก่ง...
10 ธันวาคม 2545 22:10 น. - comment id 100165
คะท่านพี่ก้อง ...ข้าน้อยขอบคุณ ..อิอิ ... ถึงเยาวชน (( คนเก่ง )) เลยรึคะ ? มีคนชมครั้งแรกในชีวิต อิอิ ........ ((แหะๆ วันนี้ปลา 2 บ้าเกินไป ขอประทานอภัยนะท่านพี่))
10 ธันวาคม 2545 22:15 น. - comment id 100167
น้องปลา 2 นี่เปรียบเทียบได้เก่งจังเลย อ่านแล้วฟังดูน่ากลัวดีนะ แต่ไพเราะมากเลยละ ขอบอก...
10 ธันวาคม 2545 23:27 น. - comment id 100182
....ถึงทานตะวันจะถูกตะวันทาน... ก็เบ่งบานสู้แสงแห่งตะวัน ไม่เหมือนกับคนนั้น แม้แสงตะวันยังไม่กล้ามองเลย... ....แล้วคิดดูคนกับดอกทานตะวันใครเก่งกว่ากัน ในการท้าทายพระอาทิตย์.... ....สวัสดีครับ...
11 ธันวาคม 2545 07:05 น. - comment id 100204
อาหร่อยจาง ทานตาวัน แต่ตอนนี้ขอทานปลา2 ิืิอิอิ
11 ธันวาคม 2545 22:39 น. - comment id 100368
^*^ ^*^ ^*^..................^_____^................^*^ ^*^.................แอบยิ้มปลื้มจ๊ะ........^*^
12 ธันวาคม 2545 22:24 น. - comment id 100555
ทานตะวันแถว ๆ บ้านเยอะเลยอ่ะปลา 2 สนใจป๊ะ ว่าง ๆถ้าพี่กลับบ้านจะแวะเก็บเอามาให้